Formannavísur [í Vestmannaeyjum] 1827 | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Formannavísur [í Vestmannaeyjum] 1827

Fyrsta ljóðlína:Fer ég að reyna svörin sein
bls.56–57
Viðm.ártal:≈ 0
Tímasetning:1827
Flokkur:Formannavísur

Skýringar

Jóhanna hefur skráð eftir (M 5/5 — Handritasafni Árna Árnasonar símritara í Vestmannaeyjum, varðveitt í Skjalasafni Vestmannaeyja).
1.
Fer ég að reyna svörin sein,
sem ég meina betra,
hvort ég eina óðar-grein
orka sveinum letra.
2.
Tals við skrá, ef takast má,
tel ég þá órýra,
formenn þá, sem Eyjum á
eikum sjávar stýra.
3.
Tel ég óringan teinæring,
trúi slingar sveitir,
flóðs á bingum þykir þing
Þurfalingur heitir.
4.
Þennan kundur Korts á sund
knör Guðmundur setur
nú um stundir marar mund,
mestan fundið getur.
5.
Nefni ég Einar Sigurðs svein,
um síldar hreina binginn,
dyggur reynir, dvína mein,
Daníel teinæringinn.
6.
Fær með heiður höppin greið,
hringameiður kjörinn,
þó að freyði lá og „leið“
lætur skeiða knörinn.
7.
Einn Guðmundur út á Sund
Eyjólfur* kundur dregur,
mér hann blundinn morgunstund
meinar undarlegur.
8.
Odd má greina afreks svein,
þó æðið kveini boða,
lætur einatt löngu - hlein
Lukkureyni troða.
9.
Geirmund fann ég fullhraustan
með flokkinn manna skíra,
ey- Vestmanna heilli hann
hugaður kann að stýra.
10.
Pálsson Jón um fiska frón
forðast tjón að vonum,
gamalt þjónar græðisljón,
„Gæfa“ á sjónum honum.
11.
Einnig tala um Eyjólf skal
á ýsu svala heiði,
sinn með valinn súða hval
sækir halur veiði.
12.
Jón hefir þorað vel í vor
á veiði skora mætur,
Gísla börinn flæðar for
Farsæll spora lætur.
13.
Þar við má ég tala tjá,
tama að sjá og snúa,
formenn þá, sem okkar á
eyjum fá að búa.
14.
Hæðarfaðir hindri hvað,
sem hræðir glaða sveina,
gæða hlaði gnægtum að,
græði skaða meina.
15.
Herra kær oss hlíf og nær,
hjálp svo væra eigum,
gnægtir þær oss gef, sem vær
gagns til færa megum.
16.
Liggi þrá og ánauð á
aumum sjávarbúum,
vertu hjá og þyrm oss þá,
því vér á þig trúum.