Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Nýárssálmar 1880 1Nýárssálmur I
NÝÁRSSÁLMAR 1880
Bálkur:Nýárssálmar 1880
Fyrsta ljóðlína:Upp, upp, þú sól. af svölum straumi
Höfundur:Matthías Jochumsson
bls.211
Viðm.ártal:≈ 1875
Tímasetning:1880
Flokkur:Sálmar
1. Upp, upp, þú sól. af svölum straumiog signdu þennan nýja hring; upp, upp, þú sál, af dvala-draumi og dýrðarljóð af hjarta syng; upp, upp af svefni, sérhvert strá, að sólin Guðs þér lýsi há!
2. Og fokstrá lífs um foldu kalda,sem feykist laus um hjarn og grjót, því glepjist þér af glaumi alda og gleymið yðar sönnu rót? Ó, treystið aldrei tímans sjó en trúið ljóssins helgu ró.
3. Hve fagrir eru fætur þínir,þú friðarboði, máttug sól! Þú stígur fram og kransi krýnir hvert kuldastrá sem jörðin ól og himinskarti hjörtu býrð, hvert blóm er veröld full af dýrð.
4. En þó er öllu æðri og hærrisú andans mikla nýárs sól sem birtist enn í skuggsjá skærri og skrifar „Guð“ á tímans hjól. Við hennar sprettur heilög spor á hjarni tímans eilíft vor.
5. Ei laufblað finnst í lífsins garði,þú ljósa ljós, sem ei þú sér; ei týnist korn af andans arði og ekkert fokstrá hverfur þér. Þig felur aldrei fold né sær; hver fífill þinn um eilífð grær.
6. Stíg hátt, stíg hátt á himinboga,þú heilög sól, af tímans nótt og láttu andans loga loga svo lífið fái nýjan þrótt; gjör alla menn að einni hjörð; gjör Eden Guðs úr vorri jörð! |
