Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Grafskrift yfir Árna Gíslasyni í HöfnFyrsta ljóðlína:Virktasæli vinur og góðkunningi
Höfundur:Jón Stefánsson prestur Vallanesi
bls.226–227
Viðm.ártal:≈ 1800
Tímasetning:1809
Flokkur:Eftirmæli
Skýringar
Fyrirsögn:
„Grafskrift Hér hvílir sá ágæti manndómsmaður og sveitarhöfðingi Árni Gíslason er lengi bjó á Höfn í Borgarfirði. Hann var höfuð, sómi, gagn og prýði sveit sinni, mikill maður bæði að sálar og líkama kröftum, góður maður að gestrisni og útlátum og góðgerðum, vitur maður um allt það er mest varðaði. Allt hvað dauðinn mátti ræna þann ágætismann fyllti harla lítið nákistu hans því að hans ypparlegri partur, sálin, fékk allan dauða um flúið. Hans æruminning má lifa hjá öllum þeim er hann hjálpaði hér í lífi til lífs þeirra. Hans manndómsminning lifir augljós í tveimur sonum hans. Hans sál lifir eflaust hjá guði góðra manna lífi um aldir eilífar.“ (bls. 126–127) 1. Virktasæli vinur og góðkunningi,grafskrift þín er gerð af mér, góð þó* miður en sómdi þér.
2. Þú varst höfuð þinnar eigin sveitar,hennar gleði, líf og lyst lífs meðan brodd ei hafðir misst.
3. Þótt þig drægju þankar krankir stundumí það líf sem eigi deyr enginn þér það meira þreyr.
4. Færð þú skær nú fegri vist hjá Kristihvar ljómans blíða lyst fær gist en löng ástríða tvist er misst.
5. Færð þú skær nú friðar á landi að standa,allt við skilinn andargrand, í guðs tekinn handaband.
6. Færð þú skær nú framar að deyja eigi.Hafnar til eg hneigi fley og hjá mér sjálfum segi: Þei! Athugagreinar
1.3 því B.
Sjá formála Óskars Halldórssonar fyrir I. hefti þessarar útgáfu. |
