Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Syndavísur *Fyrsta ljóðlína:Máría drottning mild og skær
Höfundur:Höfundur ókunnur
Heimild:Lbs 2166 4to. Viðm.ártal:≈ 1525
1. Máría drottning mild og skærmyskunn allra þjóða jungfrú björt og englum kær afbragð allra fljóða sjá þú til mín signuð mær svó megi eg vísu bjóða háleit himna tróða.
2. Brúðir sjau hafa búið um sigbeint í mínu hjarta þær gengu í mitt gleðinnar stig og glyslega vildu skarta allar lögðu enn á mig aumlega yndis parta og gerðu gleðina svarta.
3. Syndir hafa mig sigrað fastsannlega má eg það greina hefi eg nógan heimsins last þann höldum er til meina sannlega er mitt sinnu past sorgum slegið og kveina þolda eg það fyrir eina.
4. Skal eg þar hefja og inna fráyður með fullum sanni hversu að ljótust lymsku þrá leikur að hverjum manni bölvað frá eg að byggir sjá beint í glæpa ranni logandi lasta svanni.
5. Superbia hét sætan fríðseggjum vil eg það inna ofmetnaðrinn árla og síð er jafnan vill mig finna bölvuð þessi bauga hlíð beiddi mig sér sinna hin versta vítis kvinna.
6. Invidia hét auðar náer inn í hjartað vendi hennar dóttir hjá mér lá hatr að heitir kvendi gráðugt okrið gleypti þá gæfu úr minni hendi er öfundar eldrinn kenndi.
7. Ira hefr eg optlega fættinn í hjarta mínu gengið opt á gjörva sætt og grimmlega hugsað pínu mörgum þeim sem mér hefur bætt og miðlað gózi sínu og brotið svó laganna línu.
8. Accidia þá eg var ungropt vildi mig ginna hugrinn minn var harla þungr himna guði að vinna sálin fær því sárlegt hungr er svó var hörð mín sinna því mun eg þrautir finna.
9. Avaricia opt var mérönduð föst í brjósti fýsti mig að fara með sér ferlega hart með gjósti og eignast það fyrir augun ber er ýfast upp af þjósti þungt er að þetta ljósti.
10. Gula heitir gráðugt vífer gjarna vill mér unna vefst hún um mitt veika líf veit eg að sú mun kunna að draga mig undir djöfulsins kíf í djúpa helvítis brunna niður til neðstu grunna.
11. Luxuria að lét mig þráttlöngum með sér reika dró mig til þess daga sem nátt með dálega afmors leika þó börmuð væri mér bauga gátt blíðu fekk eg veika fyrir falda lindi keika.
12. Þessar hafa mér þrúgað núþað vil eg ýtum greina ættin þeirra er eigi trú er oss gera illan beina drottning þeirra er djöfla frú djörf til allra meina veit eg ei verri neina.
13. Blíðan gefa þær bragða seimog brosandi öllu játa þessar hafa svó þýðan heim að það er úr öllum máta sá mun engi að sér við þeim ef heimrinn vill þeim láta þær gera þegna káta.
14. Þessi prettótt púkans frygðpínt hefur mig svó lengi einatt gera þær öllum styggð ei þarf ýta mengi að girnast á þeirra glæpa byggð sem gæðin fylgja engi og sækja í sorgar strengi.
15. Ofmetnaðr og öfundar hóter rótin illra verka einart stígur á hægra fót ættin þeirra en sterka ljótir eiðar lygar og blót er lífið tekr að lurka að eggjun hins ómerka.
16. Sárlega hefr eg syndugur mannsaurgað munn og hjarta hrökkt hefur mér um hyggju rann höggorms eitrið svarta brjóstið mitt af bölinu brann fyrir blíðu heimsins bjarta er margfaldlega kann skarta.
17. Hver sem þeirra þýðist heimþá mun hann alla svíkja öllum leikr hann eitthvert keim ef ei vill frá honum víkja einatt ætla eg eptir þeim sem vanda manninn sníkja fé er fjandans fíkja.
18. Girnist margur garprinn áglæpa fjöld að safna rekkar þeir sem ræna og slá og réttum lögunum hafna munu þeir niðr í myrkva gjá með fýlu og frosti kafna og sárlega sundur drafna.
19. Veit eg að þeirra vesöld og þrávíst mun aldri líða margföld munu þeir meinin fá og mestan angist bíða hefndin kann oss heldr ósmá af er þá heimsins blíða að búið er bálið stríða.
20. Í marga freistni að maðrinn kemrmest fyrir hugsan illa hver sem sína tungu temr og trúlega kann að stilla ljúflega frá eg sá lífið semr ef lætr hana ei um spilla hætt er heimsins villa.
21. Boðorðin drottins braut eg þráttbernskleg var mín sinna á það lagða eg allan mátt aumlega illt að vinna sérlega hafða eg svikarans hátt að svíkja fólk og ginna finna mun fjandinn minna.
22. Ljótlega hefi eg lengi breyttí löngu synda hóti og grimmlega guð minn neytt og gert honum þrátt á móti veit eg að slíku verðr ei eytt víst með orða róti nema eg nokkurs njóti.
23. Grimmlega hefr eg glæpa brautgengið nógu lengi loflig Máría lina þú þraut í ljótu lasta gengi legg þú yfir mig líknar skaut ljúf með þínu mengi svó óvinrinn sjái mig engi.
24. Vilda eg gjarnan víkja frávillustig hinum ranga og allra synda iðran fá er eg braut um æfi langa áður en dauðinn dettur á og djöfla pínan stranga llegar mun illa ganga.
25. Dauðinn eyðir drengja sveitog drepr á margar lundir enginn þegar til annars veit eptir lífsins stundir sálin kemr í kvalanna reit og kveinar píslum undir en kroppr er grafinn í grundir.
26. Gerum vær þakkir guði ávalltog gefum oss helgum anda heiðrum hann með hjartað snjallt en höfnum illum vanda faðir og sonr að frelsar allt feginn vilda eg standa honum til hægri handar.
27. Blezaður drottinn bjargi ossí burt frá lasta línum fyrir þann dýra dreyra foss er dundi af sárum þínum þá líkami þinn var laginn á kross lífs með þungum pínum leys mig af löstum mínum.
28. Himnafaðirinn hjartað mitthreinsa í tára flóði þó brotið hafi eg boðorðið þitt beint það mestr er vóði sjaldan hefi eg við syndum kvitt sótti að mér í hljóði aumlegur illsku gróði.
29. Dapur mun eg þá dauðans örhún dregst að hjarta mínu nema dagsbrúnar dúfan snör hún dragi mig undan pínu þá fellur yfir mig feigðar kör fylgi treysti eg þínu lífsins ljósi fínu.
30. Heyr þú skínandi skaparans höllskrýdd hjarteignum einum þér var guðdómsins gæfan öll gefin með anda hreinum l eið þú oss á líknar völl og lina svó öllum meinum sorg og synda greinum.
31. Heilög Máría heyr þú migaf hæstri miskunn þinni að þú, brúðrin blessanlig, bjargir sálu minni enginn veit svó auman sig ef ert þú honum í sinni að hann ei myskunn finni.
32. Brúður himnanna blessað vífblóminn allra sveita þú ert vólaðra hjálp og hlíf hverjir sem til þín leita sjá þú um mitt eð synduga líf signuð brúðrin teita eg óttunst kvölina heita.
33. Hjálp þú, mildust Máría, mérmóðir himins og landa þú ert grundvöllur gleðinnar hér og gimsteinn heilags anda frú Máría fögnuð ber frels þú mig frá vanda og snörum hins forna fjanda.
34. Sæl Máría sjái til mínsó að eg komist úr nauðum þá leikur um mig logandi pín er ligg í eldi rauðum en árar koma með ærslin sín og æpa að mér dauðum sjá þú til með snauðum.
35. Gjarna vilda eg göfga þigguðdóms höllin mæta hafni í hæstan himna stig hjartans vífið sæta lofuð Máría láttu mig löstu alla bæta þá ýtar opt mér hæta.
36. Fagnaðar blómstrið fagurt og fríttfruktað gleðinnar efni vek þú jafnan hjartað mitt upp af dauðans svefni en maklega fer þó mér sé strítt og minna synda hefni því að eg þunglega stefni.
37. Hræddur mun eg þá heimrinnlíðr hverninn mér mun veita þá drottinn kemr og dæmir blíðr dróttir allra sveita almáttigr guð eigi að síðr á þig vil eg heita og þinnar líknar leita.
38. Dýrðar faðirinn, drottinn mætr,dögling himins og landa hjá guði Jésus guð minn sætr geym þú mig fyrir fjanda einkanlega þá er lífið lætr láttu þinn helga anda fyrir dauðans dyrunum standa.
39. Sancte Ólafur signað blómskil þú mig frá vanda hlíf þú mér við hörðum dóm og hatri ens forna fjanda þú munt mig draga úr djöfla klóm og djarflega hjá mér standa þú ert ljós og lækning landa.
40. Drottin bið eg að dýrki þjóðog dyggð hafi þér við alla virða sveitin væn og fróð víst með hjartað snjalla sannlega megi þér þenna óð Syndavísur kalla hér skal hróðrinn falla. Amen. |
