Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
MunaðarleysingiFyrsta ljóðlína:Þegar haustið hélugrátt
Höfundur:Hjörtur Gíslason*
Heimild:Vökurím. bls.32-34
Viðm.ártal:≈ 1900
1. Þegar haustið hélugráttheim að garði læðist, finnst mér hljóma úr ýmsri átt óður, sem ég hræðist.
2. Það er kuldans kvæðalagkomið af norðurslóðum, myrkur-ógn um miðjan dag mögnuð heljarljóðum.
3. Ungum varð mér ofurraunáhrif þeirra hljóma, þegar barn ég blés í kaun með bláa fingurgóma.
4. Vandalausra vistum ávarð mín ævi ráðin, þegar mamma liðin lá, lífs míns eina náðin.
5. Grét ég horfna móðurmundmilli rekkjutötra, mörg ein rauna rökkurstund reyrði sál í fjötra.
6. Drottin eins og barn ég baðum betri og hlýrri klæði, betra fólk og betri stað, betra rúm og fæði.
7. Árangur varð ekki stór,ei mér bættust flíkur. Himnafaðirinn heyrnarsljór var hreppsstjóranum líkur.
8. Síðan ekki bænir bað, –bundinn lífs á hjarni, fann ég aldrei ofanað yljað vergangs-barni.
9. Því er haustsins hélunál,hert í kuldagjósti, meiri ógnun minni sál en móðurjarðar brjósti. |
