Kleppsförin * | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Kleppsförin *

Fyrsta ljóðlína:Jónas vaknar af blíðum blundi
Viðm.ártal:≈ 1925–1950
Flokkur:Gamankvæði
1.
Jónas vaknar af blíðum blundi,
brjálaður virtist ekki par;
í bælinu lengur ekki undi
ók sér og fór í brækurnar.
í landhelgisbílinn brátt var náð
brunað svo upp í stjórnarráð.
2.
Daníel, sem þar dyrnar passar,
dyrnar opnaði fljótt og vel.
Jónasar gjörðust glyrnur hvassar,
hann gaut þeim skáhalt á Daníel:
„Til setu boðið ei sýnist oss,
sæk, Daníel, vort besta hross.“
3.
„Inn að Kleppi er óravegur,
andskotastu því fljótt af stað;
ríddu eins hart og hrossið dregur,
- Helga rjettirðu þetta blað. -
Flýttu þér nú og farðu vel“.
- Þá fruktaði’ og spýtti Daníel.
4.
Óþverra fyltist loftið ljótum,
- leðjurigning og malarél. -
Veifandi’ í bláinn báðum fótum
bykkjuna þandi Daníel.
Drótt öll á Kleppi dauðhrædd beið.
- Daníel inn í húsið reið.
5.
- Helgi greip blaðið báðum mundum,
blekugur varð um hendurnar,
undirskriftirnar eru stundum
ekki meira’ en svo þornaðar.
Við Doktora Jónas dundar vart
og Daníel getur riðið hart.
6.
Doktorinn varð sem dreyri’ í framan,
Dungal var þar og studdi hann.
Nú sá hann eftir öllu saman
að ’ann heimsótti ráðherrann.
Húsi og stöðu flæmdur frá.
- Hann flutti með eina lyfjaskrá.
7.
- Daníel svarsins drjúgur bíður,
Daníel tók í húfuna,
Daníel út um dyrnar ríður,
Daníel sló í merina.
- Daníel tyggur drjúgum skro,
Daníel spýtir á við tvo.
8.
Jónas vor húkti heima’ á meðan
hugsandi stinnt um brjálæðið;
hefði’ einhver normal sála sjeð hann
sú mundi hafa komist við.
- Hófasköll dundu dimm og löng,
Daníel kom og spýtti’ og söng.
9.
Daníel frétta flutti sóninn,
frísaði merin löðursveitt.
Jónas tvíhenti telefóninn,
við Thorlacius hann mælti greitt:
„Þú tekur við Kleppi Tolli minn,
Tíkarbrand skaltu gefa inn.“
10.
Lyfja-fargansins fræga miðann
flutti Helgi úr brúkunum.
Nú fá menn trauðla að tala við hann
þó tíkall hafi í lúkunum.
- Hrelldan og þjáðan huga ber,
og Hriflu-rjettlætið móti sér.
11.
Að þessu skaltu önd mín hyggja,
yfirvöldunum geðjast þú,
á hnjánum báðum er best að liggja
og biðja um náð í sannri trú.
- Hver veit nær sorgar hefjast él?
Hver veit nær söðlar Daníel?
Z.