Undir dalanna sól

Undir Dalanna sól, við minn einfalda óð,
hef ég unað, við kyrrláta för.
Undir dalanna sól, hef ég lifað mín ljóð,
ég hef leitað og fundið mín svör.
Undir dalanna sól, hef ég gæfuna gist,
stundum grátið, en oftar í fögnuði kysst,
undir Dalanna sól á ég bú mitt og ból
og minn bikar, minn arinn, minn svefnstað og skjól.

Undir Dalanna sól, man ég dalverjans lönd
eins og draumsýn um átthagans rós.
Undir Dalanna sól, fann ég heitfenga hönd
eins og heillandi, vermandi ljós.
Undir Dalanna sól, geymir döggin mín spor,
eins og duldir er blessa hið náttlausa vor.
Undir Dalanna sól, hugsjá hjartans ég vann
og ég hlustaði, skynjaði, leitaði og fann