SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Áns rímur bogsveigis 6Áns rímur bogsveigis – sjötta rímaBálkur:Áns rímur bogsveigis
Fyrsta ljóðlína:Kvinnur geymdu kvæða öl
Höfundur:Höfundur ókunnur
Viðm.ártal:≈ 1400
Flokkur:Rímur
Skýringar
Sjá fyrirvara í upplýsingum um heimild.
Byggt á prentaðri útgáfu Ólafs Halldórssonar en stafsetning hefur verið samræmd. Þegar ríman var samin var litið á úrkast og dverghendu sem sama háttinn og því eru þeir hvor innan um annan í frjálsri dreifingu. 1. Kvinnur geymdu kvæða ölí kjallara löngum þar var durnis dróttum völ á drykkju löngum.
2. Skálldin til með skilnings menntsem skjótast runnu þar sem Meila miði var rennt af mærðar tunnu.
3. Fullar könnur fengu þeiraf Fjölnis gilldi annar fekk þar mælsku meir og mjög sem villdi.
4. Allt var upp með öllu skenkteð eg kom þar kvæða fann eg kvartel eitt eð kastað var.
5. Burtu hafa þeir blíðu meiskrborið með kappi harms var eptir berminn beiskr böls á tappi.
6. Loksins fekk ég lítið hornaf lagarins minni hatast því við mér hringa norn í hverju sinni.
7. Fræða meistarar fengu virtraf grygðar stundum þeim var allur bragrinn birtr af blíðum sprundum.
8. Þeir skulu tala um tvinna Ristrtíginbornar eg mun berja bölvi nistr um bögurnar fornar.
9. Þar skal eð sétta Svölnis flaustrfæra þegnum lofðung sendi líkið austr og lagið í gegnum.
10. Án hefir látið eina náttsó illa í svefni drengrinn sagði dregla gátt af drauma efni.
11. Bróður minn sá eg blóðgan hérað bænum ganga því ber eg hrygð í hjarta mér só harða og langa.
12. Kóngs mun birtast kyndugskaprog kappar stórir því mér sýndist drengrinnd apr drepinn mun Þórir.
13. Þegar um morgun maðrinn þýðimönnum safnar þenna dag hefir lofðungs lýðr lagið til hafna.
14. Fljóta lét hann ferjur tværí fríðu leyni drengrinn trúeg og dróttir þær að drauma reyni.
15. Bragnar gengu að bænum heimen birtu smán fagnar ekki fólkið þeim þeir fundu hann Án.
16. Þengils mæltu þá við grandþegnar fróðir kappinn er hér kominn við land þinn kæri bróðir.
17. Halrinn vill þig hitta brátter hölda sendi hann erl ystr að leita um sátt af lofðungs hendi.
18. Næsta legg eg nokkurn gruntil nýrra sagna sjalldan hefir hann metið þess mun en mér að fagna.
19. Án gekk burt við efnin slíkog ofan á sand þegnar báru Þóris lík í þessu á land.
20. Fyrðar lögðu fleina sækií fjöruna niðr síðan báðu seggrinn tæki sending viðr.
21. Þessa frá eg við þrútinn sprengað þegninn lysti kraup hann niðr að dýrum dreng og dauðan kyssti.
22. Þann veg mælti í þrautum Ánvið Þóris lík nú er það sýnt og var þess ván um verkin slík.
23. Tállaust hefir þú trúskaps þínsfrá tiggja golldið þó hefir myklu þrjózka mín um þetta ollið.
24. Sverðið burt úr sári skerrmeð sorgar klúta listar maðrinn líkið berr í lágan skúta.
25. Ánn hljóp síðan út á skeiðað öðlings mönnum skjóminn þegar að skötnum reið só skall í tönnum.
26. Þá kom Grímr og garpa ferðá góðri ferju bragnar kóngsins brjóta upp sverð og búast við verju.
27. Litu þeir alldri líka hanshjá lýða mengi sókti einn að sextigi manns með sverði lengi.
28. Rammlega frá eg að róðrar gammrrekka meiði Án bgsveigir aptr og framm með ógna reiði.
29. Syngja lét hann sverðið Þegnog sundrar gerðar kóngsins lið með kapp og megn er klofið í herðar.
30. Frændi kóngs er Friðgeir nefndrer fyrir þeim var eigi er lítill leikrinn stefndr á lægis mar.
31. Svó var buðlungs bróður kundrbúinn til stíms hrottann reiðir hringa lundr og hjó til Gríms.
32. Kálfa niðr úr knésbót skerrá kesju gæti hælbein allt með holldi ferr á hægra fæti.
33. Grímur leggr í gegnum hannað geira morði skýfði í sundur skjölldungs mann við skeiðar borði.
34. Margur varð þá mikla smánog meizl að þiggja er þeir ganga Grímr og Án að görpum tiggja.
35. Öðlings herrinn einkis friðaraf Áni vænti helming drepr hann lofðungs lið og lífi rænti.
36. Sá var efstur endir kífseð ymr í strengjum engi mann stóð eptir lífs af öðlings drengjum.
37. Lézt sá allr í fleina flugflokkrinn stóri Grímr og Án með grimman hug þeir greptu Þóri.
38. Lögðu í hauginn langa skeiðog lypting tjallda bragnar létu bauga meið á brandi hallda.
39. Siklings garpar sátu um borðer sárir vóru bragnar tóku að byrgja storð og burtu fóru.
40. Án lét síðan erfi drekkaeptir Þóri mála þiggr enn missti ekka múgrinn stóri.
41. Síðan verður Grímur græddraf greypu sári Ingjalld spurði angri mæddr af ýta fári.
42. Millding safnar miklu liðitil móts við Án skatnar hrundu skipum á sjá með skjölldinn blán.
43. Ýta lið nam Án að vekjaá einum morni þegar vill drengrinn drauma reka enn dæma forni.
44. Vær munum þurfa að verja oss ennfyrir virðum nógum hér munu nokkur niflungs menn í nándir skógum.
45. Ánn hjó þá með öxi í sundrás í miðju vópnin telgir vella lundr vanr í smiðju.
46. Síðan gjörir hann handar halldá hvórum enda þeim mun nógu niflungs valldi nærri lenda.
47. Grímur tók nú geysi prúðrglaður við ási síðan frá eg að lofðungs lýðr í lúðra blási.
48. Ánn stökk síðan út í hringmeð afrek sönnum byrt er allt um bæinn í kring af buðlungs mönnum.
49. Grímur gengur Áni næstog ásinn reiddi fleina él var furðu hvasst en fólkið meiddi.
50. Án lét marga öðlings beimafyrir ási hníga sextigi hefr hann sjálfur heima seggi víga.
51. Heima menn þeir hlaupa útmeð heiðri dugðu margur fekk þar sára sút af sverðum brugðum.
52. Fjölda manns hefir fylkis lýðrfellt af Áni bragna klýfr en búka rýðr brandrinn fráni.
53. Klæði báru konur á sverðfyrir kóngsins mönnum drósir tóku að duga með ferð og drengskap sönnum.
54. Stillir lítur stála rjóðer stóð við fátt Ingjalld kóngur eggjar þjóð og æpti hátt.
55. Höldar skjótt þeir hefni smánhöggi og leggi drepi þér skjótt enn illa Án og alla hans seggi.
56. Grímr og Án í gegnum liðmeð grimmleik óðu engi þeirra afli við með öllu stóðu.
57. Bragnar fengu bana enn langabrakar í leggjum þar þeir létu lurkinn ganga lofðungs seggjum.
58. Eigi þarf það ljóða um lengraeð lýðum grandar átta tigir fóru öðlings drengir ofan til strandar.
59. Mikið er þetta manna láteð margir hníga fyrðar út á fleyti bát í fjörunni stíga.
60. Kóngi þótti villdast veiðrí vópna lundi fylkis lá þar floti só breiðr fyrir á sundi.
61. Þar var næri nadda meiðumnokkur skúta Ánn kvað skylldu af ýtum leiðum einhvern stúta.
62. Forki stakk hann fast í borðá ferju miðri þessir kvóðu annað orð í ægi niðri.
63. Drápu á sundi döglings ferðmeð digrum ásum þar fekk hrafn af holldi verð og heitum krásum.
64. Kómust þessir kappar útmeðal kóngsins seggja Ingjalld bað þá auka sút og að þeim leggja.
65. Án réð spenna árar tværá ölldu hauk brakar í öllum borðum nær eð bátrinn strauk.
66. Talaði Án við tíginn þegneð tálmast róðr þú hefir víst í vópna regni vorðið móðr.
67. Róðrinn yðvar mundi mætrmeiri verða hefðir báða heila fætr hristir sverða.
68. Grímur anzar geira viðsem greinir spil frammi hef eg nú látið lið það laust er til.
69. Liðsemd átti halrinn hraustrhrósa góðri spillir fell þá spjóts í austr og sprakk af róðri.
70. Jafnan fekk hann mikla mæðií manna láti Án hljóp síðan út á græði ofan úr báti.
71. Kóngsins menn á karfa lauter kappann eltu koma þar brátt sem bátur flaut og bylgjur veltu.
72. Eyðir liggr í austri dauðröðlings sveita Ingjalld bað þá elsku trauðr að Áni leita.
73. Skjótt er yðr að skýra afeð skatnar nunna áðan hljóp hann út á kaf og ofan til grunna.
74. Hann mun nú kvað hilmir fáí helju sess lát hann hvergi landi ná þó leiti þess.
75. Ýtar leita allt með sænumendilöngum ræsir hljóp í ríkan bæ og rænti föngum.
76. Sjóli fekk þar silfrið klártí sóknum bráðr fljóðið komst og fólkið sárt í fýsli áðr.
77. Ingjalld hyggr og ýta valað Án sé dauðr niflung hjelt í Naumadal þar nógr er auðr.
78. Millding fekk þar mikla smání manna láti síðan verður sagt frá Án hann svam frá báti.
79. Lézt sér mundu lítinn friðtil lands að hallda leggst hann út og linast ei við á læginn kallda.
80. Kappinn missti ölldu jóssem áðan sagðist vópna lundur vikuna sjós um víði lagðist.
81. Síðan verður útey einfyrir örva sveigi komst hann upp á stóran stein og stóð þá eigi.
82. Erpur geymdi Ónars meyeð átti svanna rekkrinn hafði riðið um ey reka að kanna.
83. Erpur leit við unnvarp mannog ætlar dauðan kall vill forðast kappa þann og kyrtil rauðan.
84. Ræddi Án eð rómað færvið runna vífs máttu ganga miklu nær því maðr er lífs.
85. Flyt mig helldur félagi heimog fá mér græzlu eg skal lykja ærinn seim fyrir ykkra fæzlu.
86. Erpur svaraði aurum gladdrhjá ægi kölldum Án minn ertu illa staddr af öðlings völldum.
87. Helldur muntu hægri rekkjuheima þiggja þá þu hefur hjá ungri ekkju átt að liggja.
88. Leggst í vagninn vópna meiðrog var það bert fætur sköguðu langa leið lá hann um þvert.
89. Bónda ók til bæjar heimsá bauga lundr bellings knörr á bragða geim er brotinn í sundr. |