Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3090)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (6)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (30)
Grýlukvæði (7)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Náttúruljóð (50)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (13)
Særingar (1)
Söguljóð (12)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (38)
Ævikvæði (5)
Ævintýrakvæði (3)
Alþingisrímur 13Alþingisrímur – þrettánda ríma (Önnur kosningaríma)Bálkur:Alþingisrímur
Fyrsta ljóðlína:Þá skal tjá frá Þingeyingum,
Höfundur:Valdimar Ásmundsson
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1902
Flokkur:Rímur
Skýringar
Talið er að Valdimar hafi lagt til efni rímnanna en fengið Guðmund skólaskáld til að yrkja þær.
1. Þá skal tjá frá Þingeyingum,þá var dauft og hljótt; drúpti Bensa dáinn kringum dauðans kalda nótt.
2. Þá var allur „eldur dauður“eftir voðaskell, þegar Bensi hart á hauður hinsta sinni féll.
3. Yfir sig þeir ákaft jusuösku’ og fóru’ í sekk; þá í augun illa gusu æði-margur fékk.
4. Ljótur gamli lengi hafðilegið þá í kör; að sé rekkjuvoðum vafði vopna aldinn bör.
5. Sér á vinstri síðu kló ’ann,svo í brækur fór; hart á lærið hægra sló ’ann hét á Krist og Þór: –
6. „„Æðstu þekking“ ellin veitir,á mér þetta sést; heyri allar hraustar sveitir, hvað mér sýnist best:“
7. „Setjið mig í sæti Bensa,svo er bætt vort tjón; enn mun karlinn kunna’ að skensa kjaftfor þingsins flón.“
8. „Hörmung er ef hér á láðiheimskan skjöldinn ber: eg vil Magnús minn að ráði mektugr öllu hér.“
9. „Bankann þarf ei, Þórshöfn dugar,þar er Snæbjörn minn; eg skal flytja fegins hugar fram þau stórmælin.“
10. „Ljótur hræðist aldinn eigiatför Valtýings; máske karli koma megi kviktrjám á til þings“. –
11. Að svo mæltu út af féll hann –úti’ um þingreið var; enginn vildi’ í elli hrella’ ’ann – og þeir kusu’ hann þar.
12. Pétur Gauti gjarnan sagðistgrípa vilja hjör; allþungt stríðið í hann lagðist undir svaðilför.
13. Norðmýlingar sóttu’ að sennum,sveigðu vopnin stinn; rauk sem gufa af rekka ennum Rangár-samþykktin.
14. Einar beggja vinur veravildi’ í hverri þraut; samviskan hans sýndist bera sannfæring á braut.
15. Jóhannes hinn furðu fríðifrækn sig heiman bjó, þótti vera’ á þingi prýði, þola flestan sjó.
16. Sunnmýlingar héldu að hildi,hríð varð ekki löng; Axel frækni, garprinn gildi, geira herti söng.
17. Gutti hjá í liði lafðilandshöfðingjanum; umboð hann og umbrot hafði ill í maganum.
18. Ólafur frá Arnarbæliaustr á vængjum fló; snerist um á hnakka’ og hæli, hvergi af megni dró.
19. „Þarfastan“ sig „þjóninn“ kvað ’annþingi og landsmönnum; heilla allra’ og heiðurs bað ’ann Hornfirðingunum.
20. Í hans mælsku meginflóðimargir fóru’ á kaf; séra Jón, hinn gamli, góði, gat ei komist af.
21. Skaftfellingar vestri vóruvíga búnir til; tryggðareiðinn ýmsir sóru ýtar Lauga’ í vil.
22. Skuggsýnt var og heljarhjúpihulin foldarból; kúrði ugla’ á Keldugnúpi, kveið þar degi og sól.
23. Doktor Forni fúll í svörumfór með kukl og seið; skaut hann mörgum eiturörum, austr á Síðu reið.
24. Kampinn á hann byrstur bítur,býður Lauga’ á hólm; niður úr sorta himins hrýtur hríðin galdra ólm.
25. Laugi bað sér dísir dugadjöfuls kynngi mót; fyrsta sinn með hálfum huga hjör hann þreif og spjót.
26. Hrakið lá í hrúgum víðahey hjá bændunum; uggði þá, að ótíð stríða ættu í vændunum.
27. Kjörþingsdaginn röðull roðareifar engi’ og tún; glit af skærum geislaboða gyllti fjallabrún.
28. Fáir kappar Forna mættuá fundi þennan dag; heyja sinna gildir gættu garpar sér í hag.
29. Doktor Forna féllust hendurfyrir sólarbrá; hann varð þá að steini’ og stendur, stór við Kötlugjá.
30. Laugi stoltur slíðrar vigur,stál var ekki reynt; frægan hafði’ ’ann hlotið sigur, hélt á alþing beint.
31. Rangæingar rómu stiklaramma þeyttu í gríð; sendu Þórð og Magnús mikla að magna geira-hríð.
32. Eggert svartur hempu hristi,hleypti vindi’ á stað, atkvæðanna megnið missti; manninum gramdist það.
33. Á skal minna Árnesinga:Ýmsir vildu þar gildir, framir Gautar hringa grípa Sigtýs skar.
34. Símon hafði beislað bæðiBakka og Flóamenn; lét þá sprikla’ í leyniþræði lengi marga í senn.
35. Pétur gapti’ og gleiðum túlagalli tómu spjó; þóttust allir þekkja fúla þaralykt frá sjó.
36. Skældi’ hann sig og skók sig allan,skratti málugur, hristi lengi ljótan skallann; lá svo óvígur.
37. Hannes stóð á hávum pallihampaði Þjóðólfi, eins og gamalt goð á stalli, grenjaði: „Þjóðfrelsi!“
38. Upphaf sig og endi sagði’ ’annallra framkvæmda; á hvert minnsta orð sitt lagði’ ’ann áhersluna „ha“ – – –
39. Móti Birni bændur stælti’ ’ann,byrsti’ og yggldi sig: „Eg er fastur fyrir“, mælti’ ’ann, „flekar enginn mig“.
40. Í brjósti allir um hann kenndu –inn á þing hann flaut; – en með honum samt þeir sendu Sigurð „ráðunaut“.
41. Um þær mundir ærnar róstururðu’ í Reykjavík; fór sem vofa’ um hraun og hrjóstur hundvís pólitík.
42. Tryggvi karlinn kunni’ að smala,kallar hann á fund sjómann hvern og hóf að tala hátt á þessa lund:
43. „Standi þið, piltar, hérna hjá mér,hefjum málmagný, sjómannsbragur er nú á mér, enginn neitar því.
44. Árin mörg í víking var eg,víða’ um höfin fór, stýrði Gránu og brandinn bar eg burða’ og tignar stór.
45. Mig var á úr meyjaskaramörgu sinni bent, með eg þótti fimur fara flein við turníment.
46. Nú skal Valtýr hörðum hallahaus á foldar svörð, Arntsen-Warburg fá að falla fyrir mér á jörð.
47. Flota vil eg fagran búaföntum slíkum mót; hlaða vígi, hafið brúa, hefja siðabót.
48. Inn í bankans hvíta hölluheim eg yður býð; gull og gnægð af góðu öllu gef eg mínum lýð“. –
49. Sjómenn Tryggva sögðust fylgja, –sumir héldu þó, geigvæn kynni undirylgja á þeim rísa sjó.
50. Sankti-Lárus sagt er hétisíðan kappinn á, og glóðaraugna-Gísli léti guða’ á hverjum skjá.
51. Einar brátt og Búi fóruum borg í leiðangur; eiða hvorir öðrum sóru eins og fóstbræður.
52. Agiterað inn við Laugarer af pilsvörgum; risu’ úr haugum rammir draugar, riðu húsunum.
53. Gísli hljóp og engu eirði,ákaft þandi hvoft. Einar hausinn á sér keyrði upp í háva loft.
54. Mátti ei jafnast Jón við slíkumjötna’ og þussa-leik, hné þar búin Herjans flíkum hetjan föl og bleik.
55. Ljóðin enda, óðinn sendi’ egungri hringa-Bil, hvar sem lendir, héðan vendi’ eg hróðugr þingsins til. |
