Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kentucky Fried ChickenFyrsta ljóðlína:Hér kemur ein saga af vængjaðri veru
Höfundur:Sigrún Haraldsdóttir
Heimild:Són, tímarit um óðfræði. bls.4. árg. bls. 32–34
Viðm.ártal:≈ 2000
Tímasetning:2006
1. Hér kemur ein saga af vængjaðri verumeð viðkvæman, drifhvítan ham. Var fóstruð í æsku af fluorescentperu og fóðruð af rangeygða Sam.
2. Í lokuðu búri hún lifði og hrærðistog leit hvorki dag eða nótt. Á Phillsbury deigi hún daglega nærðist og dafnaði mikið og fljótt.
3. Hún dvaldi í stöðugu gargi og galiog gaggi sem rann út í eitt. Hún þreyði með pútum í þúsunda tali sem þögnuðu alls ekki neitt.
4. En þó svo hún lifði í lokuðum heimivið leiðinda þrengsli og suð þá var eins og fyndi hún í sálinni á sveimi svolitla vitneskju um Guð.
5. Í búri til hægri var Hálslangi-Granimeð hárauðan, dillandi kamb og seiðandi gól þessi sélegi hani, hún sýnd ’onum þokkafullt dramb.
6. Einn daginn varð breyting á hænsnanna heimiog henni var alls ekki rótt. Inn í hann flykktist þar flutningateymi sem flokkaði púturnar skjótt.
7. Til fanga var tekin af framandi höndumog flutt inn í örlítið búr og dyrum þess lokað með línum og böndum sem lyktuðu óhrein og súr.
8. Og þrengslin í búrinu þjökuðu hanaog þrýstu á bringu og legg. Hún óttaðist kannski að kremjast til bana er kuðluð hún lá út í vegg.
9. En svo var hún færð út í fallegan daginní fyrsta og einasta sinn. Í fjarskanum glitti í sólgylltan sæinn og sumarið hitaði kinn.
10. Já, þar voru rósirnar, rauðar og bleikarog rennislétt, steinilagt hlað. En púturnar tístu og titruðu smeykar og trailerinn brunaði af stað.
11. Nú sá hún vegina, skóginn og skýinog skuggana, grasið og blóm. Og hlustaði á vélina, vindinn og gnýinn, svo villtan og framandi hljóm.
12. Og augunum fannst henni örðugt að trúaþó allvíða fengi um horft því nú sá hún skrítna og framandi fljúga þar fugla af ókunnri sort.
13. En ferðin tók enda og flutningabíllinnloks fór inn á sláturhúslóð, en hissa og kvartandi hænsfuglaskríllinn þar hjálparlaus dauðvona stóð.
14. Hér fékk ekki nokkur í felur að skríðané falla í dá eða mók. Hún þurfti að horfa á hanann sinn fríða upp hengdan á gljáandi krók.
15. Þá burtu var upphefðin, reisnin og rostinn.Já, raun var að hafa það séð. Hinn skrautlegi hani var skelfingu lostinn og skalf eins og hvert annað peð.
16. Nú endar mitt kvæði, hún beið þarna bana,og barst inn í verksmiðjuhús, var bútuð í sundur og krydduð úr krana og koveruð steikingarmús.
17. Í stað þess að trúlofast stællegum hanaer stélið svo fimlega skók þá var henni sporðrennt af spikfeitum Kana, með special dressing og kók. |
