Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Gamalt nýárskvæðiFyrsta ljóðlína:Stefán, herrans hestasveinn
Höfundur:Oscar Levertin
Þýðandi:Magnús Ásgeirsson*
Heimild:Magnús Ásgeirsson: Ljóðasafn I. bls.67
Viðm.ártal:≈ 1950
1. Stefáns, Herrans hestasveinnhesta sína, fjóra og einn, nýársnóttu skæra lífsins brunni leiðir að. Lausnarinn bauð honum það. Ljúf er lindin tæra.
2. Þegar klukkan kallar tólfkoma þeir yfir steinlagt gólf allir út á gljána. Hvelfing lofts er björt og blá, blikar hver ein stjarna smá, skín af skörðum mána.
3. Fremstan ástafákinn ber,fegri og skærri en sól hann er, búinn brúðkaupstaumum. Beislið hans er blómakrans, úr blöðum rósa söðull hans, ofinn silfursaumum.
4. Ákaft hneggjar hófaglæsthamingjunnar Fluga næst, vön að spretta úr spori. Þráir óþekkt undralönd, aftanroðans gullnu strönd, ljós og ljóma á vori.
5. Næstur haltrar náramjórneyðarinnar bleiki jór þreytuskrefum þungum. Hungurdapurt augað er, eftir moði hann flipann ber hjarns á hörðum bungum.
6. En sem vofa svört að sjásorgarinnar blakkur hjá berum stofni stendur. Út í bláinn blínir hljótt, beygðu höfði starir rótt yfir auðar lendur.
7. Hinstur gengur grár á fax,grár sem skíma feigðardags, sem er bráðum sestur, – geigvæn eru hóftök hans, sem hrynji mold á kistu manns – ísgrár Heljar hestur.
8. Stefán, herrans hestasveinn,hesta sína, fjóra og einn, lífsvatn drekka lætur. Helgibirta af himni skín. Herra Jesús, líkn oss sýn allar nýársnætur. |