Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
KvöldkyrrðFyrsta ljóðlína:Nú af himni er röðullinn runninn
Höfundur:Juljusz Kriss. Pólskur esperantisti.
Þýðandi:Gísli Halldórsson
Viðm.ártal:≈ 2000
Flokkur:Náttúruljóð
Skýringar
Ljóðið nefnist á frummálinu, Esperanto, Silento vespera og er eftir pólska esperantistann Juliusz Kriss. Það birtist fyrst í Pola Esperantisto 1912. Gísli Halldórsson í Króki í Gaulverjabæ þýddi ljóðið. Hefur hann líklega gert það nokkrum árum áður en þýðing hans birtist í La Tradukisto 1992. Þýðingin var síðar birt í Són 2002.
Frumgerð ljóðsins á Esperanto er á Poetika retejo.
Nú af himni er röðullinn runninn,
hvarf í rauðgullna purpurahöll. Lystigarðinn með blóm sín og brunninn svæfir blærinn. Á húmdökkan grunninn ritar næturvers náttúran öll. Milli trjánna og blómanna teygjast geislar tunglsins líkt snákum að sjá. Þeir í grasinu síkvikir sveigjast meðan sindrandi droparnir fleygjast eins og gljáperlur gosbrunni frá. Breiðist þögn yfir garðinn, nú greinist aðeins gutlandi dropanna hljóð. Lágvært hvísl milli blómanna beinist, innst í brjóstinu dulmögnuð leynist einhver rödd, meðan rennur vort blóð. |