Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
YfirlitFyrsta ljóðlína:Í lífinu ægir öllu saman
Höfundur:Theodóra Thoroddsen*
bls.79–80
Viðm.ártal:≈ 1925
1. Í lífinu ægir öllu samanoft er það bæði skömm og gaman, hýrt á svip og frítt í framan, felur að baki harma. Sorgarbikarinn svellur oft á barma.
2. Þeir, sem geymd er gröf í elligöngu þreyta’ á hrauni og svelli undir lífsins ystafelli frá ýmsu hafa’ að segja. Um meinin stærstu margur kýs að þegja.
3. Mín er orðin mislit saga,man ég hlýja sólskinsdaga, vor og blóm um hús og haga, heiða nótt og bjarta, opinn faðm með ástarglóð í hjarta.
4. Séð hef ég líka sumri halla,svarta nótt frá grund til fjalla, vænstu blómin visna og falla, vetrarhríðum kviðið, í skærum átt við skugga og kulda liðið.
5. Haukana góðu missti eg mína,mörgu er eg búin gulli að týna, sólin vill mér sjaldan skína, svefninn flýr um nætur. Löng er nótt þeim liggur einn og grætur.
6. Stundir hverfa, daga dvína,í deplum tekur senn að hlýna, í hilling sé eg hauka mína úr heiðríkjunni benda. Gaman væri í vörunum þeim að lenda. |
