Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
LandnámsmaðurinnFyrsta ljóðlína:En hann hafði skilið við frændur og fé
Höfundur:Stephan G. Stephansson
Heimild:Stephan G. Stephansson: Andvökur I. bindi (Þorkell Jóhannesson bjó til prentunar). Reykjavík 1953.. bls.388–390
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1891
Skýringar
Á undan kvæðinu er þessi tilvitnun:
„Kröpp eru kaup ef hreppi ek Kaldbak – en ek læt akra.“ Önundur tréfótur. 1. En hann hafði skilið við frændur og féog föðurlands byggðina hlýja. Hann sjóhröktum fótum í fjöruna sté, um fósturjörð svipaðist nýja.
2. Að baki hans ólgandi Íshafið braustvið útsker og hömrótta skaga – í horfi reis jökull með éljalegt haust og jarðbannagadd oní haga.
3. Um óbyggða héraðið hringuðust fellað helgrindum jöklanna læstum, og dimmgljúfra fljótið, um dalinn sem féll, því deildi í útsveitir næstum.
4. En skógvíðir gægðist út grettur og smárúr grjóti í fjallshlíðar veggnum sem skriður og snjóflóðin ár eftir ár sér örtraðir rutt höfðu gegnum.
5. Og landið var útsteypt með urðir og holt,í árhvömmum gróðurinn falinn. En hamraberg gægðu út grámýldum skolt og glottandi héngu yfir dalinn.
6. En sléttlendið niðri og eyrargrund öllaf árstraumnum nöguð og slitin – og hvert sem hann leit vóru frostbólgin fjöll og fjarðarlönd stórveðurbitin.
7. En hafþokan rauk inn og raðaði sérí reimar af ísgrárri móðu. Hann spurði: „Hvað ætlar þú, Ísafold, mér fyrir akrana mína þá góðu?“
8. – Hún dró upp frá norðrinu blindrokubylog brimgarð á skerjunum reisti og víkinni sneri í hringsog og hyl og hafskip frá akkeri leysti.
9. Hún þrumdi í heljarróm: „Horfðu þar á,sem hrönnin á skerjunum brýtur! Þar býð ég þér dauða ef sekkurðu í sjá, en sigur og höpp, ef þú flýtur.“
10. Hún tróð í hvert fjallskarð og flatti í hvert gilsitt fannkyngið stormhörkuþétta. Og neðan úr fjörunni fjallgarða til lá frostheflan gnæfandi slétta.
11. Þá ákvað hún: „Mannanna bróðerni og björgég banna þér árstímann hálfan, og þræll skaltu lafa við leiðindi mörg eða læra að treysta á þig sjálfan“.
12. Svo kreisti hún í gaddklóm hvert grænkandi strá,sem greri í varinu niðri, og svipúðug vafði hún visnuð og grá, þau vorlík í fönninni miðri.
13. Hún storkaði: „Búðu við örbirgð og önní útlegð, sem mannskap þinn hrekja, ef hræðistu að græða upp fjallskóg við fönn og frostmörkin grasrótum þekja.“
14. Þá kvað hann: „Mitt hlutfall og heiður er eitt,á hólminn þig, Ísland, að skora! Og því hef ég heitið að hræðast ei neitt nema hrópsyrðin: aukvisi að þora!
15. Og því skal í nauðsynjum nema hér lönd.Á nepju og óblíðu þinni ég trúi því, Ísland, að hugur og hönd og hreystin og kjarkurinn vinni.“ |
