Á minnisblað

Nú kemur vorið, blóm af köldum beði
úr blundi rís og lifnar jörð og haf;
og sólin loftið gyllir allt með gleði,
og glæðir lífi allt sem fyrri svaf;
og láttu mig því líka hreyfa strenginn,
og láta gleði-ósk á þetta blað:
á þessu sumri sorg þér ami engin,
en allt þig gleðji og styrki! Verði það!

Og aldan há, sem ægis vindar róta,
og undurhvítum skrýða tignarfald,
hún rísi blá og falli þér til fóta
og fegurð sína leggi þér á vald!
Og liljan hvít sinn ljósa blóma hneigi
og lúti þér í vorsins unað-söng!
Og gakktu æ á grænum sumarvegi,
hans gleði sé þér bæði skær og löng.