Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Rímur af Lykla-Pétri og Magelónu 5Rímur af Lykla-Pétri og Magelónu – Fimmta rímaFyrsta ljóðlína:Fljótt vill rása fram er svaf
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.186–194
Viðm.ártal:≈ 1675
Flokkur:Rímur
Skýringar
Fimmta ríma
Hagkveðlingaháttur Síðasta vísan er aldýr þar sem allar kveður ríma einnig þversetis. 1. Fljótt vill rása fram er svafferjan Ása Týrs á haf, ræðu bási renni af, rýran Kvásir löginn gaf.
2. Þó góssið sparir mest sem máméðan þú hjarir jörðu á, þá minnst varir þú skalt frá, þœr ófarir margir sjá.
3. Ef þú gistir gleðinnar stiggóður kristinn, heyr þú mig, lœrðu fyrst að þekkja þig, þessi er listin best fyrir sig.
4. Hvað þú varst og hvör þú ert,hugsa þarft og athuga bert, og hvað snart muni af þér gert, þá œðra part er lífið skert.
5. Nakinn fœddur barndóms brest,í brjósti hræddur og meinin flest, synda klœddur voðum verst, víst útleiddur núna sést.
6. Lífsins gangur er þröngur þér,þóttinn rangur og heimskan ber, dauðans angur dregur að sér, dómurinn strangur eftir fer.
7. Græði oss blinda og gefi náðguðs trúlynda hjálparráð, hylji synda saurugt gráð, sinna réttinda efli dáð.
8. Mansöngs hvellur strengur straxvið stirða gellur setning hags, varla smellur lúinn til lags, lítt mér fellur menntin brags.
9. Náms um beðin næsta hljóðnaumlega gléðin fyrir mér stóð, ljóð hagkveðin læri þjóð, létt í geði hrindi móð.
10. Skilda eg við þar bragurinn beið,burðugt lið fór sína leið, so í friði sérhvör reið, í sinnuhlíð ber öngva neyð.
11. Herra Pétur hlaðinn dáðum hyggju setur bruggar ráð, frúinnar getur hann fundið náð, fögnuð hvetur elskan bráð.
12. Vildi reyna vífið rjóttvaldra steina geymir skjótt, so við meyna sagði hljótt sveigir fleina máls af þrótt:
13. „Silkieyja elskuhýr,ungra meyja blóminn dýr, yður skal segja, svanninn skýr, í sagnar þey hvað inni býr.
14. Með lítið gengi list og kurtleynt frá mengi fór eg á burt, vissi enginn hvað eða hvurt, hafa ei lengi til mín spurt.
15. Faðir og móðir beint með brestum blíðu slóðir harma mest, ættin góð ef af þeim ferst, allir hljóðir bera sig verst.
16. Hljótt vill bríma hirðir þvíhéðan rýma úr þessum bý, sorgar líma er lyndi í, langan tíma var eg með frí.
17. Orðlof þiggja yðar vil,það ei skal hryggja tvinna Bil.“ Hringa Friggja geðs um gil gjörði byggja harma skil.
18. Andlits farfinn eðla klárallur hvarf en varð sem nár, súta skar í sinnið gár, svanninn þarfi fölur stár.
19. Orma stétta eik með þrautí óvit detta niður hlaut, aftur rétt þá næmi naut, náði af létta tala með skraut:
20. „Veit eg fróðum fleina grérföður og móður heiðra ber, lítinn hróður haldi þér hjörva rjóður að dveljast hér.
21. Náttúrlegt það greinum geð“,glöggt af spekt hún inna réð, girnast frekt þá fær mann séð fagra slekt og væna með.
22. Þó er lundin þessi mínþungri bundin harma lín, mens ef grundin missir þín, mun sú stundin dauðans pín.
23. Sorgir hylja sinnis hliðso ef skilja eigum við, þess ei dylja þýðan bið, þrautar kilja eyðir frið.“
24. Valdra kransa bryggjan blíðbar þann vansa langa tíð. Hirðir dansa huldi stríð, hann mun ansa þó um síð:
25. „Hrittu kífi hringa Ná,huganum drífi raun í frá, fyrr skal lífið lyktan fá en listar vífi renni eg hjá.
26. Því vil eg heita“, halurinn tér,„hvörgi leita burt frá þér, nöðru reita niftin hér nema hún játi að fylgja mér.“
27. Hlés þá glóða heyrði bríkherrans fróða orðin slík felldi móða úr minnis vík meyjan rjóða dyggða rík.
28. So frá eg ræði ristill þá,rénar mæði um hyggju krá: „Förum bæði fljótt sem má það fyrsta er næði tímar ljá.
29. Lukku sniður lítill er,ef leiðist yður að dveljast hér, annar biður mín örva grér, öllu miður þetta fer.
30. Bú þig skjótt með besta plag,burtu fljótt so með mig drag þriðju nótt frá þessum dag, það skal hljótt um okkar hag.
31. Hafa ei skort á hestum mátt,sem hlaupa fort og renna brátt, fyrir lítið port þá leiða átt, laundyr vort á sagðan hátt.
32. Með okkur verjum vín og vist,veiga selju er á því lyst, á Rindar elju fram sem fyrst, för ei dveljum“, hrings kvað Rist.
33. Margt nam segja af sinni jörðsilki eyja hringa Njörð. Sá sem meyju veitti vörð vissi eigi ráðagjörð.
34. Herrann prúði hefða skýrheim frá brúði aftur snýr, ástin knúði ekki rýr efnis skrúði þellan býr.
35. Herrans listin hesta þrjáhraðlega fyrst sér gjörði fá, brauð og vist skal einum á, ei vill gista lýðum hjá.
36. Dagsins skrúði Dellings jóðdýrstur úði Heimdalls fljóð, Auðs þar brúði yfir stóð, undan flúði birtan góð.
37. Sem nú lýður í svefni varseggurinn fríður hugsun bar, fyrir dyrnar ríður dyggða snar, drósin bíður inni þar.
38. Með sér hafði meyjan gullmargt hvað krafði nauðsyn full, í silki vafði orma ull, við ekkert tafði búnings krull.
39. Brúðurin sest á bráðan jór,búin mest með gersemin stór, ristill lést ei ráða sljór, með randa lestir burtu fór.
40. Hringa spöng á hófa naðhirðir löngum tauminn að, með soddan föngum fór af stað, fljóðið öngvum heilsa bað.
41. Fleina grér og fljóðið rjóttflýttu sér um þessa nótt, fram þau ber um skóginn skjótt, skilnings ker var eigi hljótt.
42. Urðu vegi öllum f jærodda sveigi og burðug mær, ljósum degi á loftið slær, þau leita á veginn hafinu nær.
43. Handar sæða seima Hrundsótti mæða rík með blund, hvíldar gæða í ljósum lund lind vill klæða njóta um stund.
44. Hoska setur hringa þöllherra Pétur á grænan völl. Um þau getur atvik öll orða letur í minnis höll.
45. Hlaðinn dáðum halur og vífhvíla náðu, minnkar kíf, græðarann báðu gefa sér hlíf, gæði, náð og eilíft líf.
46. Mædd so þagði menja laut,meira ei sagði hjörva Gaut, höfuðið lagði í herrans skaut, hýr að bragði svefnsins naut.
47. Víkjum frá þar hringa hlíðhvíla má um nokkra tíð, hitt skal tjá að fóstran fríð falda Gná vill vekja síð.
48. Burt fór njóla brúði seinbirtan sólar eftir skein, drákons bóla dyggðug rein dóttur sjóla vitjar ein.
49. Í svefnhús inn gekk fremdum fest,föl á kinn með æsku brest, mun sú finna meinin verst, meyjan svinna þar ei sést.
50. Hugði sprundið hvílu íhalda mundi sóttin ný, hringa grundu þenkti því af þessum blundi vekja frí.
51. Bert mun snúin blíða í móð,burt er flúin meyjan rjóð, so til búin sængin stóð, svinn er frúin tvist og hljóð.
52. Um hyggju þey gat þessa strax,þyngist treginn sinnu lags: Nú hefur sveigir sára lax svikið Freyju hlýra dags.
53. Senn trú eg fergi sinnu krásútar ergi, raun og þrá, í gestaherbergi gjörði gá, gullskorð hvergi finna má.
54. Lítt var svanninn lyndishýr,hún leit á ranni opnar dyr, að lyklamanni sprundið spyr, spilling fann í geðinu kyr.
55. Svaranna bíður siðug mær,sagði lýðurinn allur nær: „Herrann fríður hvarf í gær harla síð, það greinum vær.“
56. Heim nam renna, hryggðin sker,harmar spenna visku ker, drottning þenna dáruskap tér, dóttir hennar burtu er.
57. Harmi og þjóst í hjartað sló,hryggðin bjóst en minnkar fró, móður brjóst fann minnsta ró, með sér ljóst að nauðir dró.
58. Kóngurinn fregnar soddan sið,sorgir megnar eyddu frið, beiddi þegna lofðung lið á listugum hegna greifans nið.
59. Langa stundu lýðurinn vannleita á grundu víst fyrir sann, hvörgi fundu meyjar mann, minnst við undu skaða þann.
60. Fagur bíði háttur hér,hagur líði, máttur þver, stagur smíði brátt nú ber, bragurinn fríði sáttur er. |
