Formannatal í Letingjavogum og Ómennskuveri | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Formannatal í Letingjavogum og Ómennskuveri

Fyrsta ljóðlína:Falda fáum formenn þá *
bls.81
Viðm.ártal:≈ 1800

Skýringar

Fomannatalið mun hafa verið ort af ýmsum, Þar á meðal Gísla Konráðssyni fræðimanni.
1.
Talda fáum formenn þá
fáka' á ráar kringa
valda láar viður stjá
vogum á Letingja.
2.
Lúðir eru' ei beint sem ber
bág það gerir lenzka
báðar veru hafa hér,
heitir ver Ómennska.
3.
Reglum þjónar tamur tón
til k[v]onbónar rofa
regluljón á fiskafrón
færir Jón í Kofa.
4.
Sprakka fer að fala hér
fái sér til handa
rakkur er sá randagrér
rær á hver brennanda.
5.
Gangs til fallinn kaskur kall
krás af sallar járni
þangs til vallar þeysti snjall
þrátt Beinhallar Árni.
6.
Tíðum herðir sæfar serð
seima njerðum hjarni
prýðisverður passar ferð
Pottagerðis Bjarni.
7.
Þessi vagar viður dag
verkum hagar súða,
essi lagar eykur slag
Ólafur Skagabrúða.
8.
Æðir þessi öldungess,
oft þó hvessing lerki,
græðis essi gjarnan hress
Gísli prestsson sterki.
9.
Lengi stundar fengjar fund
flestum mundar þjóni
gengur undir gnoð um stund
Guðbrandskundi Jóni.
10.
Prísi vandur vaskri hand
veik að strandar hryggi
hnýsu land á húnagand
hann gangandi Siggi.
11.
Veilu förnun fyllir görn
fátt að vörnum dvalar
keilutjörn á brota Björn
beitir örn stjórnvalar.
12.
Valdi leysa þot við þeys
þóftu - geysa - ljóni
alda þeisin oft því reis
und kvenpeisu Jóni.
13.
Mun ólina lýist hin
lægis vinar þjóni
undir dynur öldu hvin
Egilssyni Jóni.
14.
Ver ei sparði' að öðlast arð
oft við harðar göngur
hlés og marði háan garð
hann Guðvarður söngur.
15.
Veiði gála gefst-ei hál,
gjarn að mála ráski
meiðum stála með um ál
Magnús sálarháski.
16.
Arðinn fær þá fimur rær
fleina stærir kenndur,
harður slær á humramær
hann snemmbæri Gvendur.
17.
Völdu farir lítt við lar
leið að knarar urgi
höldar spnarir hlunna mar
hjá Einari durgi.
18.
Slær ólagið geyst um glæ
geims við hagi fljótur,
rær á sæinn ötull æ
Einar bægifótur.
19.
Strax á flóði mettur móð
megður þjóð óseini
saxagjóður einatt óð
undir hljóða - Sveini.
20.
Hálku þara vanur var
vogum par ei sleppur
jálk á marar jafnan snar
Jón er sparileppur.
21.
Bráður erjar arðinn sér
önn við hverja stríður
láðið skerja lægismer
Láki berja ríður.
22.
Hvellt þó varir vindbarðar
velti þar og froða
hélt á farið Höskuldar
hvíta – marinn goða.
23.
Öðrum jafn með yfirnafn
einn úr hafnar veri
löðri drafnar lýir stafn
langi Rafn á kneri.
24.
Öldur nokkuð ypta skrokk
út á hrokkáls fróni;
hölda flokkur hlés í rokk
hlíðir strokki Jóni.
25.
Harðnar raust þá hann um brautzt
heiman skauzt til unnar.
Bjarni flaustur bóka traust
beint úr nausti hlunnar.
26.
Rækir hylli ráð þá vill
rána milli kringur;
sækir snillinn særok ill
Sigfús Villnesingur.
27.
Grund af bruna gnoð og mun
græðis drun að reyni,
undir dunar ölduhrun
á fótunum Sveini.
28.
Brák ei hræðist hyggjan skæð
hvergi í mæðum fölvi,
fáki græðis geddu á hæð
gimbill ræður Sölvi.
29.
Jón er baron bestur þar
bangi larar hríslu,
frón um þara verður var
vanur marar sýslu.
30.
Mengi útbýr þó ró sé rýr
á rostungs mýri óstaður.
Strengja dýri stjórnar skýr
Stefán hýr kaupmaður.
31.
Heyrast köll svo hristast fjöll,
hvín í föllum boðinn,
súgs á völlum svignar öll
Sigurðar trölla gnoðin.
32.
Þykkleitur og þrámálgur,
það stendur í spánni,
aldrei kjur við öldu knur
Eyjólfur á tánni.
33.
Frí við sút með fullan kút
færis hnúta viður,
drífur skútu á æginn út
einn Jón hrútasmiður.
34.
Gangur óar fang að fló
fiskjar þó að blési
rangalóar langan sjó
lognhatt Jóhannesi.
35.
Harður þrávallt hafið á
hleypir ráar naði,
jarðarbráins jöfur sá
Jónas blánefnaði.
36.
Hátt sig bar um fiskafar
fyrir varinn skaða
þrátt sæbarinn mastramar
Magnúsar blessaða.
37.
Áfram líður ölduskíð,
afla tíðum sætir
meður blíðan brims um hlíð
Björn hátíða gætir.
38.
Brimið fló um saltan sjó,
sýndist sljófur friður
skip samt dró úr skerjamó
Skúli Ólafsniður.
39.
Drafnar flesju fremst um nes
fiskivés í skólpi
jafnan gresjar jálk á hlés
Jóhannes bústólpi.
40.
Rekkum undir rostungs grund
ró þó stundum haggi
mastra-hund á fiska fund
fleytir lundabaggi.
41.
Þótt á hvítings hæð sem krít
hátt sér flýti boðinn
skjótt með ýta æðir nýt
Ólafs hvíta gnoðin.
42.
Klýfur hráann hroða sjá
hetjum þá með fleirum,
stýfur háum hömlung á
Hálfdan frá Trölleyrum.
43.
Brotna varar veggir hvar
veltur þarahaugur,
flotna ei sparar vaskur var
Vatnshlíðar Gunnlaugur.
44.
Siglu-trog á saltan vog
setur tog þó harðni
hirðir boga hraustur og
hann Elvoga Bjarni.
45.
Mastra-hund á mjaldurs grund
marga stundu færði
með harða lund og hrausta mund
hann Guðmundur lærði.
46.
Kalt þó blési um báru nes
brjótum kesju meiri
jók eins vés á japa hlés
Jóhannes á Eyri.
47.
Siglir hring um sela-bing
sjóvíkinga líki
jafnan slyngur járnbyrðing
Jón frá Hringaríki.
48.
Frægstur manna á fiska rann
fákinn hrannar styður,
stjórnar annir stilltur kann
Stefán Hannesniður.
49.
Hátt þó tóni fiskafrón
frið ei þjónum gefur,
borða ljóni úr seggja sjón
siglir Jón óþefur.
50.
En þó flestum ógni mest
aldan hvesst um sjóinn
báru hest á hafið sést
Hrossabrestur róinn.
51.
Neglu gota brims við brot
buga ei ltin hörðu.
Egill tota fer á flot
flóðs um vota jörðu.
52.
Út á marinn orkusnar
eigi er spar að fara,
hölda rarann heldur þar
hetjan Aron skara.
53.
Afla sest á miðin mest
mætur lestir skíða,
litli Brestur löngum sést
lægis hesti ríða.
54.
Tekur djarfa í drafnarstarf
drengi þarfa og hraða,
ekur karfa á unnarhvarf
Arnór Narfastaða.