Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
SöknuðurFyrsta ljóðlína:Man eg þig mey / er hin mæra sól
Höfundur:Jónas Hallgrímsson
Heimild:Fjölnir 1843. bls.18-19
Viðm.ártal:≈ 1825
Tímasetning:1829–1832
Flokkur:Ástarljóð
Skýringar
Breytt kvæði. Samið á árunum 1829–1832. Eiginhandarrit [fyrirsagnarlaust] er varðveitt í Árnastofnun í handritasafni Konráðs Gíslasonar (KG 31 b I). Frumprentun í: Fjölni, 6. ár, 1843. [Fyrirsögn: Söknuður]. Einnig prentað í: Ljóðmæli eptir Jónas Hallgrímsson. B. Pjetursson og K. Gíslason hafa sjeð um prentunina. Khöfn 1847. [Samkvæmt frumprentun í Fjölni].
1. Man eg þig, mey!er hin mæra sól hátt í heiði blikar; man eg þig, er máni að mararskauti sígur silfurblár
2. Heyri eg himinblæheiti þitt anda ástarrómi; fjallbuna þylur hið fagra nafn glöð í grænum rinda.
3. Lít eg það margt,er þér líkjast vill guðs í góðum heimi: brosi dagroða, blástjörnur augum, liljur ljósri hendi.
4. Hví hafa örlögokkar beggja skeiði þannig skipt? hví var mér ei leyft lífi mínu öllu með þér una?
5. Löngum mun eg,fyrr hin Ijósa mynd mér úr minni líði, á þá götu, er þú ganga hlýtur, sorgaraugum sjá.
6. Sólbjartar meyjar,er eg síðan Ieit, allar á þig minna; því geng eg einn og óstuddur að þeim dimmu dyrum.
7. Styð eg mig að steini,stirðnar tunga, blaktir önd í brjósti; hnigið er heims Ijós, himinstjörnur tindra — eina þreyi eg þig. |
