Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
HaustvísurFyrsta ljóðlína:Lóan í flokkum flýgur
Höfundur:Magnús Grímsson
bls.34–36
Viðm.ártal:≈ 1850
1. Lóan í flokkum flýgur,fjarlægist sumar ból – fyrri og fyrri hnígur fögur að djúpi sól.
2. Sumarsins sæli ylursvalauðga storma flýr, blásnu í fjalli bylur bálvindur eigi hlýr.
3. Sumarblóm höfði hallahnípin í fjallaklauf, fölnuð til jarðar falla fríðustu bjarkar lauf.
4. Haustið ber fljótt að höndum,hraðfara tíminn er – tímans í straumi stöndum, sterklega sem oss ber!
5. Gleðji því hver þann getur,gefi þeim styrk er má, hausti því víkur vetur von bráðar fallinn á.
6. Vetrar þá hjúpur hvíturhvervetna sveipar land, og augað úti’ ei lítur unaðar nema grand.
7. Saman og inni unaeinhuga skulum vér, minnast þess eins og muna margt hvað til gleði ber.
8. Hvað sem oss ber að höndumhugfallast látum ei – tímans í straumi stöndum en stríðum á móti ei!
9. Harmi þá stangast ströngum,stríðanda máttinn þver, í leik og sætum söngum sorginni drekkjum vér. |
