Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
FlosiFyrsta ljóðlína:Þá var þögn / er þreyttir sváfu
Höfundur:Benedikt Gröndal Sveinbjarnarson
bls.175–177
Viðm.ártal:≈ 1875
Flokkur:Söguljóð
1. Þá var þögner þreyttir sváfu horfnir helskýi og höfgum draumi; hjálmar voru þeirra og hvassir geirar sóti stokknir og svartar brynjur.
2. Þá var þögnyfir Þríhyrningi – lamb svaf í lautu lækr rann í gili; glottu tvö í glampa stóðu Hekla og áss Eyjafjalla.
3. Sumar var í dal,sveit lá í blundi, smali í seli sigr und hjálmi; stóð atþreyttr og þrunginn móði höfgi var á hergrimmum höfuðbeinum.
4. Hneit mér við hjartaharma breki er mér Njáll neitti og námdúks tróða út úr ógnheitum eldi ganga, kváðus ei við skömm skyldu lifa.
5. Hrygg hefir veriðog heiftum snúin norn sitjandi undir Sigars meiði, er hún mér rúnir á rauðan gerði skjöld að skrifa og sköpum ráða.
6. Bar mig bölvibróðurdóttir er hún úr skikkju skúr örlaga helkalda lét mér á herðum dynja – skapanorn heiftug af hörðum raunum.
7. Enn munu lifaeggjar dreyrfáðar óryðgaðrar Rimmugýgjar, þótt aldregi þjóta muni hún yfir mínum höfuðsvörðum.
8. Svart er í vestriog svipir dauðir, örlaga hljóð fyrir Eyjasandi; sofa sveinar hér svefni þungum, laus eru höfuð á hálsum þeirra.
9. Gott er ei að gangagiftu móti – grimmir af glóðum geislar standa – farið á fætur Flosa sinnar! dragist úr draumi áðr dagr ljómi!
10. Birtir í austri,bjarma slær á tinda, ryðst röðull fram yfir Ránar sali – skín mér í hjarta, skil eg ei hvaðan heilög sól yfir hvítum beinum. |
