Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Hjá Benedikt GröndalFyrsta ljóðlína:Hann lét mig setjast við lítið borð
Höfundur:Jóhann Sigurjónsson
Heimild:Jóhann Sigurjónsson: Rit I. bls.215–216
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1899
Skýringar
Ljóðið var fyrst prentað í Dagskrá 1899, og síðar í Eimreiðinni 1923.
(Hjá Benedikt Gröndal var Jóhanni boðið að skoða málverkabók, sem Gröndal hafði skreytt myndum af öllum dýrum Íslands.) 1. Hann lét mig setjast við lítið borðog lauk upp bókinni sinni, en sérhvert kjarngott og kröftugt orð af kappi ég festi í minni.
2. Á fyrstu blaðsíðu fálkinn varí fögrum, drifhvítum klæðum, og tignarhöfuðið hátt hann bar; — en heitt varð mér blóð í æðum.
3. Og listamálarann leit ég á,sem ljós frá hans augum streymdi, og auðséð var það af öllu þá, hvað innst hann í hjarta geymdi.
4. Og hljóður sat ég og heyrði áhvert hljómblítt orð frá hans vörum, en gleðin lék sér um blíða brá og bros var í augum snörum.
5. Svo fletti hann bókinni, mynd við mynd,sem mær eða rós á grjóti, eða Eygló og himinn í hafsins lind mér hýrlega brostu’ á móti.
6. Það var sem fuglarnir færu af staðog flygju á laufguðum greinum, það var eins og andvari bærði blað á beinvöxnum, fögrum reynum.
7. Eg fann að hjarta mitt hraðar slóog hiti braust fram í kinnar. Ég vildi tala, en á vörum dó hver viðleitni tungu minnar.
8. Og blóðið hraðar og hraðar rann,mín hjartaslög mátti finna. Nú ég af alvöru fyrst það fann, hve fagurt það er að — vinna.
9. Þá Eygló rósfögur svalar sérí sjónum lygna og hvíta og dagurinn hniginn í djúpið er, á dagsverkið allir líta.
10. Og hver, sem vann eitthvað veglegt, nýtt,hann verður hugrór í geði, og hjartastrengirnir hrærast blítt af hreinni og djúpri gleði.
11. Þetta eru launin, sem listin fær,þau laun, sem náttúran gefur, sá bjartasti geisli, er á blómrós hlær, það besta, sem lífið hefur. |
