Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Gunnar og BrynjaFyrsta ljóðlína:Dóttur átti sér bóndi blíða
Höfundur:Höfundur ókunnur
Þýðandi:Kristján Eiríksson
Viðm.ártal:≈ 2000
Tímasetning:2000
Flokkur:Þjóðkvæði
Skýringar
Kvæðið er lauslega þýtt úr Svisa antologio sem út kom í Búdapest 1939. Ljóðið er þjóðkvæði úr þýskumælandi hluta Sviss. Herbert Hammer sneri kvæðinu á Esperanto.
1. Dóttur átti sér bóndi blíða,Brynja var hennar nafnið fríða. Tvær geislafléttur glóðu um enni svo Gunnar strax fékk ást á henni.
2. Við föður hennar fljótt hann sagði:„Ég fá vil Brynju á augabragði.“ „Víst Brynja er ennþá ungur svanni sem ekki strax skal gefast manni.“
3. Þá út snýr Gunnar undra skjótur,og inn til borgar skundar fljótur, svo þar um stræti hann sér hraðar, hjá húsi kapteins nemur staðar.
4. „Á vígaslóð ég hyggst að herjaog heiður föðurlandsins verja.“ Þá kapteinn mála Gunnars greiðir og glaður fljótt af höndum reiðir.
5. Svo heim til bæjar Gunnar gengurog greitt við Brynju mælir drengur: „Mín elsku hjartans ástin fríða, fyr ættland vort nú skal ég stríða.“
6. Þá Brynja grætur beiskum tárumþví brjóstið níst er harmi sárum. „Hvort megnar það ei hjartað hugga, ég heim skal snúa úr stríðsins skugga?
7. Og ef ég verð þar ári lengurþér ætla að skrifa hvernig gengur. Þú best færð séð í bréfi fínu hvar býrð þú ein í hjarta mínu.
8. Ef sér í pappír bláloft breyttuþar bjartar stjörnur skriftir þreyttu með ótal höndum allt það besta – mín ást til þín er samt það mesta.“ |
