Sannleikurinn og kirkjan

Úr gömlum þjóðsögum þekkjum vér,
að þeim, sem úr grónum haugum
gersemar upp vilja grafa sér
þeim gengur, uns á þeim bóla fer,
en þá ber þeim undur að augum:
þeir sjá kirkjuna ljósum í loga,
og flýja sem fæturnir toga.

Og svo er það enn fram á síðustu stund
er sannleikann vilja menn finna,
og grafast að æð hans í andans grund
svo alheimur sjái þann dýrindis fund,
menn óp heyra sveitunga sinna:
„Kirkjan er byrjuð að brenna“
menn bannfæra þá, sem ei renna.

Og sannast mun, ef um síðir þó
menn sannleikans gullæðar finna,
og ærlegir menn sigra ófrelsis róg,
og andinn brýtur upp steinrunna þró
og sannleikur sigur má vinna:
þá nýfæddur röðull upp rennur:
Að kirkjan, kirkjan hún brennur.