Símon Jonsen og Inger Tærgesen

Þann ljósasta blómhring, sem lífið á til,
af liljum, sem fegurstar spretta
í hjartnanna fylgsnum við eyglóar yl,
má yndisrík hamingjan flétta.
Þann blómhring ykkur, sem bunduð trú,
með blíðum höndum hún réttir nú.

Hún blessar með ánægju farsæld og frið,
eins fylgi því hagsælda blómi
svo ytra lán tengist hið innra við,
vér óskum að saman það ljómi,
og lifið, vor brúðhjón, við bestan hag
þann bjartasta og heiðasta samfara dag.

Nú blasir við heimkynnið bjartlega prýtt.
ó, blessist þar komandi stundir.
Þær líði svo fagurt, þær leiki svo blítt
sem lækir um blómdala grundir.
Sú ósk í kvöld verði áhríns mál
er ungra brúðhjóna tæmum vér skál.