Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Vindaljónið voru láðiFyrsta ljóðlína:Vindaljónið voru láði
Höfundur:Sveinn Sölvason lögmaður
Heimild:Sæmundur fróði (tímarit). bls.5. tölublað, maí 1874, bls. 65-70
Viðm.ártal:≈ 1750
Um veturinn mikla 1753. og ’54. var þetta kveðið
(orkt af lögmanni Sveini Sölvasyni). Viðlag Langviðrin líða þó liggi þungt á, eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
1. Vindaljónið voru láðivoðatjónið hafði í ráði, sinn á frónið senda náði soninn furðu stríða, langviðrin líðahvítu grjóni á hauðrið sáði hrímþurs byggðum frá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
2. Norðurlanda breiðu beltiBjörgúlfs anda gnýr um velti, slétta sanda yfir elti ægis meyjar víða, langviðrin líðafremur vanda gjálpin gelti græðis bökkum á. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
3. Upp á hrotinn úða sallaeinn varð blotinn þá að kalla, hlaut sem rotin fönn að falla foldu greiddí þýða, langviðrin líða,löng þó notin væru varla verra fyrir lá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
4. Helgramessu allra unnum,eftir þessu lýsa kunnum, marinn skersum hátt af hlunnum hljóp með afli stríða, langviðrin líða,fjúks með klessu brúnu brunnum byrgði dýra sjá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
5. Niður hleður feíkna fönnum,fylgdu veður jarðabönnum, vestan eður hafs úr hrönnum hregg til skiptis ríða, langviðrin líða,þar til fjeð í elvogs önnum úti fékk ei strá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
6. Fimbulvinda frostin hörðufannir binda þétt um jörðu, hæstu rinda blakkar börðu bil á millum hríða, langviðrin líða,mjög þá hrínda holdum gjörðu, hungrið numdi þá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
7. Fastan jóla fram svo leiddist,fauk í skjól, en bjðrgin sneyddist, stóllinn Hóla allmjög eyddist einn að pening fríða, langviðrin líða,hrafn sig ól, en hestur deyddist hræva föllum á. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
8. Eftir hreina hátíðinahugðu sveinar mundi lina, hér nam reyna á hugspekina, hlákan vill þó bíða, langviðrin líða,jók þar eina ofan á hina óveðranna þrá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
9. Dóttir Kraka úr áttnm öllumeflir svaka skógs með tröllum, sunnan rakar feikn af fjöllum frost í beinum svíða, langviðrin líða,mokstrar taka megn úr körlum, margt varð fóðrum á. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
10. Suðrahettan bjó til blota,brátt í sletti fjúki vota, ei kom þetta oss til nota, að nam fákum sníða, langviðrin líða,öklastéttar í nauðbrota einatt þunginn lá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
11. Þyngdust kjörin, bið nam beygja,bresta svör, en flestir þegja, gjarðaknörinn húss til heyja heim þá mátti skríða, langviðrin líða,ellihrörin út af deyja eins og tryppi smá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
12. Í firði Skaga er sagt af sönnum,sárt má klaga, liggi hrönnum útum haga hross í fönnum, hundruð fallin víða. Langviðrin líða.Þennan baga bæti mönnum best sá hjálpa má. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
13. Þorri köldum að blæs anda,amar höldum senn að vanda, eftir tjöldum eyjabanda ýtar hugðust bíða. Langviðrin líða.Marði í öldum milli landa Mynar-voðin blá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
14. Norðlendinga hauðrið hryllti,Húnvetninga skaðinn gilti, Skagfirðinga björg um bilti búfé tæmdist víða, langviðrin líða,Eyfirðinga eymd það stillti, ei voru heyin smá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
15. En þó veður ætti að skána,einatt gleður vonin brána, herti meður hverjum mána Hrægsvelgs önnin tíða, langviðrin líðadrjúgum hleður drift á skjána, daginn varla sá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
16. Ýmishella dinguls dorradrjúgum seilist fram á þorra, hart við deila hríðir orra hljóp á stöku þíða, langviðrin líða,uxu geilar garða vorra, grenntust útheys strá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
17. Fram á miðja föstu og góuFornjóts niðjar hringinn slógu, brúði Þriðja á baki klóu, blökin lengi svíða, langviðrin líða,fargast hryðja, frost úr drógu fyrst um tíma þá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
18. Tók að hægjast hegning synda,hreistur lægjast fjallatinda, salur fægjast sunnanvinda, sólskins dafnar blíða, langviðrin líða,úr fönnum gægjast fóðrið kinda, fyllum hestar ná. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
19. Autor biður, vant þó veiti,vetrar yðar nafn ei steyti og Hreggviður að hann heiti allvel þykir hlýða, langviðrin líða,held eg friður lífs um leyti lýðum festist hjá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá.
20. Eyjafjarðar skáldin skýruskoði Njarðar góma sýru, lundar barða lyndishýru listin gjörir prýða. Langviðrin líða.Níðhöggsjarða niptir dýru nemi Ijóða skrá. Eftir ógna kvíða oss mun guð sjá. |