Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Eftir barnFyrsta ljóðlína:Hve gerði hann þó lífið ljúft og nýtt
Höfundur:Einar H. Kvaran
Heimild:Einar H. Kvaran: Ljóð. bls.106
Viðm.ártal:≈ 1900
Flokkur:Eftirmæli
1. Hve gerði hann þó lífið ljúft og nýtt.Hve ljós var og yndisleg bráin. Hvað hjalið hans veika var huggandi blítt. Hve hýrt var augað og brosið þýtt –. Og nú er hann – nú er hann dáinn.
2. Það góða, sem hjá mér visnað var,af vindinum feykt út í bláinn, það hugði ég gæti ég gróðursett þar svo geymdist það – kannske til eilífðar –. Og nú er hann – nú er hann dáinn.
3. Já, svona fór það; hér sit eg og kveðum sorg mína og horfi út í bláinn, en sé ekki neitt er mitt særða geð og söknuð eg fái læknað með því nú er hann – nú er hann dáinn. |
