Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kvæði af herra kóng SímoniFyrsta ljóðlína:Standið upp, eðla hofmenn
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.229–231
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
Standið upp, eðla hofmenn,
þér viljið vísu læra. Setja skal þing í Danakóngs bý. Hvað vilja bændur kæra? Nú mega hofmenn læra. 1. Það er hann herra kóng Símon,hann ríður á mannamót með sína dönsku hofmenn, glaðir reiða spjót. 2. Það er hann herra kóng Símon,hann talar í brysti sér: „Væri hér frúin Ingigerður hún bæri sætur af mér.“ 3. Fram kom frúin Ingigerðurmeð sitt gula hár: „Heyrðu það herra kóng Símon, eg sé vel hvar þú stár.
5. Eg gaf þér minn öl og matá míns herrans traust. Heyrðu það, herra kóng Símon, þú þást það þakkarlaust. 6. Eg gaf þér minn öl og matsem þú vildir þiggja. Sængin stár með rauðagull þar þú áttir að liggja. 7. Þú braust upp mitt hæga loftþar að eg inni lá, bæði hurð og gættir, plokkaðir lokur í frá. 8. Þú lést þína sveinahalda fótum mín meðan þú, herra kóng Símon, framdir vilja þín. 9. Þú tókst í minn gula lokkog vast mitt höfuð í serk. Heyrðu það, herra kóng Símon, þú vannst þar níðingsverk. 10. Eg var mig með bóndans barní það sama sinn. Það kom ekki lífs í heim fyrir skemmdargjörning þinn..“ 11. „Þrjátigi merkur rauðagullsbýð eg þér til bóta. Viljir þú mína þjónustu þiggja þá fell eg þér til fóta.“ 12. Eg vil ei þitt rauðagullog ei þitt fótafall. Þú skalt missa lífið í dag fyrir veröldinni all.“ 13. Þeir tóku hann herra kóng Símonog hjuggu hans höfuð við stokk en hún frúin Ingigerður hélt út í hans lokk. 14. Hún tók í hans gula lokkog kastaði hans höfði í saur. „Heyrðu það, herra kóng Símon, þú gjörðir so til vor.“ 15. Engin skyldi kvinnansvíkja sinn eiginmann. Hér er óður á enda kominn, læri hvör sem kann. Hvað vilja bændur kæra? (Sjá: Íslenzk fornkvæði I, bls. 43–46; AM 147 8vo, bl. 21r–22v) |
