A 005 - Hymnus. Corde natus ex parentis

Sálmurinn er kenndur við Prudentius (Aurelius Clemens Prudentius 348– 413) sem var eitt afkastamesta skáld fornkirkjunnar. Í rauninni er sálmurinn hér brot úr miklu lengri hymna sem var upphaflega 38 erindi. Hér eru 4., 7.–9. og 37. erindi frumsálmsins. Upphaflega var hvert erindi sex ljóðlínur en á miðöldum var þeirri sjöundu bætt við sem viðlag (Lof, dýrð, heiður að eilífu). Sálmurinn var snemma þýddur á þýsku af siðbótarfrömuðinum í Konstans Johannesi Zwick (1496–1542), Auf des Vaters Herz ist geboren. Þaðan kom hann í danskar sálmabækur,   MEIRA ↲

Sálmurinn er kenndur við Prudentius (Aurelius Clemens Prudentius 348– 413) sem var eitt afkastamesta skáld fornkirkjunnar. Í rauninni er sálmurinn hér brot úr miklu lengri hymna sem var upphaflega 38 erindi. Hér eru 4., 7.–9. og 37. erindi frumsálmsins. Upphaflega var hvert erindi sex ljóðlínur en á miðöldum var þeirri sjöundu bætt við sem viðlag (Lof, dýrð, heiður að eilífu). Sálmurinn var snemma þýddur á þýsku af siðbótarfrömuðinum í Konstans Johannesi Zwick (1496–1542), Auf des Vaters Herz ist geboren. Þaðan kom hann í danskar sálmabækur, Christus af Gud Faders Hjerte, en hér mun hann þýddur úr þýsku. Var sálmurinn í öllum íslenskum sálmabókum og messusöngsbókum til loka 18. aldar. Í Sálmabók 1801 voru aðeins tvö síðustu erindi sálmsins prentuð, lítið breytt, Eldri menn og yngri lofið. Hann féll niður 1871 og hefur ekki verið í íslenskum sálmabókum síðan. Sálmurinn er með nótum hér, í Sálmabók 1619 og messusöngsbókum frá og með Graduale 1691, auk þess að finnast í handritum. Lagið hér er tilbrigði við lagið í þýskum bókum. Lagið má finna víða í þýskum sálmabókum og þýskir fræðimenn rekja uppruna þess allt til 11. eða 12. aldar.* Hér eru bara nótur við fyrstu fjórar braglínur sálmsins en í sálmabókinni eru 5 línur í viðbót, 9 línur í allt. Páll Eggert Ólason bætir 3. takti við eina nótu til samræmis við takt 2. Er því haldið hér.   ↑ MINNA