Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Rímur af Tobías 3Rímur af Tobías – Þriðja rímaBálkur:Rímur af Tobías
Fyrsta ljóðlína:Þriðja part skal byrja brátt
bls.192–196
Viðm.ártal:≈ 1600
Flokkur:Rímur
1. Þriðja part skal byrja bráttog bjóða dýru mengi. Óska eg þess að efnað vers ending góða fengi.
2. Hef eg mér sett og hugsað réttmeð herrans góðan vilja í allan vetur ef enginn letur erindis korn að þylja.
3. Enn eg bið mér auka liðaf efnum visku sinnar Drottin þann sem fyrstur fann fróðleik tungu minnar.
4. Hans er fræg og firðum hægforsjó gott að ráða; hefur því sett þá hjúskapsstétt herrann oss til náða.
5. Sjálfur telur og saman velursérhvörjum að búa og vill í lag um heimsins hag hentuglega snúa.
6. Hvör sem kann að kveðja hannkvonfang sér að vanda; velur hann þeim um víðan heim veglegt ráð til handa.
7. Hjúskap bindur og blekking hrindurog blessar þau á láði ef hjónin hrein í hvörri grein haga vel sínu ráði.
8. Þar af vex að þættir sexþessu bandi halda sem hnýta rétt þá hjónastétt og hennar sæmdum valda.
9. Elskan hrein á alla greinskal ektaskapinn prýða; hjóna geð og hjörtun með hún á fyrst að þýða.
10. Önnur dyggð og trú og tryggð,því traust á um að búa, er svo há að henni frá hvörgi má sér snúa.
11. Sérleg frægð og sinnis hægðog samlyndið ágæta; þessi þáttur er mestur máttur mannsins líf að kæta.
12. Fjórða magn er félags gagnsem festu þau með dáðum að lukkan öll og lífsins göll liggi jafnt á báðum.
13. Fimmta sett í sagðri stétter sáttmálsknúturinn sterki, holdlegt band sem byggir land með barngetnaðar verki.
14. Sjötta stoð og sterklegt boðer stjórn og verndin beggja; hans það er en henni ber hlýðni í móti að leggja.
15. Boðna stétt ef byrjar réttog breytir vel til enda lífsins hægð og lukku nægð líka mun þig henda.
16. Boðnar far skal bæta þarsem bjóst eg við að skilja; hlunna gamm að hleypa fram, hlýði þeir eð vilja.
17. Engill hreinn og ungur sveinneinn veg báðir ganga inn í borg með öngva sorg, ætla hvíld að fanga.
18. Félagar þeir, er forðum tveirfesting bundu tryggða, rötuðu beint þó reiki seint Ragúels til byggða.
19. Þessi glaður, göfugur maður,gestum tók með kæti. Getið var þeir gistu þar í góðu yfirlæti.
20. Bóndinn skýr, hann horfði hýrog hugði að gestum sínum: Sveinninn slíkur líst mér líkur ljúfum frænda mínum.
21. Segið mér ef þekki þér,þegninn spyr hinn teiti, trúlyndan minn tryggða mann Tobías að heiti.
22. Engill kvað sér kunnugt það:Kenn eg þann þú hælir; hans er niður nadda viður nú sem við þig mælir.
23. Undrast hann við aðburð þannog einninn stoltar kvendi; gleðst þá þýður bóndinn blíður bræðrung sinn er kenndi.
24. Nokkra stund við fagna fundí faðmlögum sig héldu, kysstust títt og töluðu blítt, tár af augum felldu.
25. Bón mín er að býtist þérblessan Guðs til handa, arfi hans þess eðla manns sem allt sitt ráð vill vanda.
26. Þennan dag skal dyggðar plagdrengjum veitt hér inni, slátrað sauð og bakað brauð búið að máltíð minni.
27. Fjarri er mér, að Tobías tér,að taka fæðu þína fyrr en þú með fastri trú fyllir beiðni mína.
28. Sára mær er situr oss nærog sorgir löngum pína þú úrskurðir til eignar mér einkadóttur þína.
29. Þagna hjón við þessa bónog þenktu við að sporna því Ragúel hann vissi vel voðann þann enn forna.
30. Engill dýr að drengnum snýrog dvelur ei ráðum sínum: Það grandar ei þó giftir mey göfugum frænda þínum.
31. Tiginn maður er til ætlaðurtvinna bil að hljóta, enginn lífs þess unga vífs annar mátti njóta.
32. Orðin slík af auðar bríkangur í burtu vendi. Held eg það, nú halurinn kvað, að Herrann ykkur sendi.
33. Saman leiðir seima beiðirsvein og hringa gefni, festir band með beggja hand og blessar þeirra efni.
34. Guð, eg bið, hann bæti viðog blessan ykkur sendi, lukkumagn og gæskugagn af guðdóms hjálpar hendi.
35. Langlífið og fastan friðog fögnuð hljótið bæði ávöxt lífs svo að eymdar kífs endir verða næði.
36. Brúðkaup býr þá bóndinn skýrog boðsmenn þangað kvaddi; Ragúel og veitir vel og vinina sína gladdi.
37. Svefnhús nýtt var samið og prýttog sæng með besta gildi; hin ungu hjón fyr utan tjón þar inni hvíla skyldi.
38. Sáran grætur svanninn mæturí svefnherbergi fríðu. Hennar feður frúna gleður og firrir sorgar kvíða.
39. Eins og hryggð í hjartans byggðhefur þú lengi kennda Guð mun þér sem getur hér gleðina aftur senda.
40. Tigin drótt þá tókst upp nóttTobías þeir leiða í svefnhús þar sem svanninn var og sængarklæðin breiða.
41. Ungur sveinn var ekki seinnengils ráð að reyna; lauk upp sjóð og lagði á glóð lifrarpartinn hreina.
42. Engill merkur, stór og sterkur,studdur guðdóms hörku andskotann með böl og bann batt á eyðimörku.
43. Dvel þú ei, hin dyggva mey,drengurinn réð að greina: Statt upp brátt því bæn í nátt bæði skulu við reyna.
44. Herrans náð um hjálpar dáðhjartanlega að biðja um nætur þrjár og þó með tár það skal okkar iðja.
45. Erfðin góð og einka jóðerum við helgra manna því hugsum þrátt á heiðinn hátt heilög dæmin banna.
46. Síðan brátt um svarta náttsig til bænar lögðu, af öllum hug og hjartans dug hétu bæði og sögðu:
47. Almáttigur sendi oss sigursorgarlaust að þreyja og ósjúkt líf fyrir utan kíf til ellidaga að teygja.
48. Rímuhjal og ræðu skaltil Ragúels þar snúa; eina gröf fyrir utan töf óvart lætur búa.
49. Hugsar hann það henda kannað halnum líka verði sem forðum þeim með fagran seim er festu þorna gerði.
50. Öðlings beður, ambátt kveður,áður en lýsti af morgni: Farðu skjótt og fetaðu hljótt fram að sængar horni.
51. Seg mér þá eð sanna fráhvört sveinn er heill á lífi; verða kann sem vonaði hann verndin Drottins hlífi.
52. Ambátt þekk hún þangað gekken þorn grund henni trúði. Sér hún þar í svefni var sveinn hjá sinni brúði.
53. Aftur rann og frúna fannog fögnuð þennan sagði. Bóndinn gegn við góða fregn gladdist mjög að bragði.
54. Drottni hjón með sætan sónsungu og þakkir gjörðu: Oss gaf náð og af hefur máð óvin vorn á jörðu.
55. Byrgja lætur bóndinn mæturbúna gröf þar inni fyrr en dagur dýr og fagur dreifði birti sinni.
56. Aftur býr þá örva týrmeð Önnu húsfrú sinni brúðkaups gjörð þeim bauga njörð og bar sú langt af hinni.
57. Síðan býður að sveina lýðursauði og uxa felldi, vildismönnum, vinum og grönnum veislu góða héldi.
58. Helming fjár og Fryggjar tárfékk hann mági sínum: Allt mitt fé skal yður í té upp frá dauða mínum.
59. Hjá sér biður að hjörva viðurhálfan mánuð dveldi frúinnar skart og fjárins part fram svo að allan teldi.
60. Engil þann hann ætlar mann,ungur sveinn réð kalla; fylgd og ráð og drengskaps dáð drjúgum þakkar alla.
61. Sýnist mér, að Tobías tér,trúskap þinn að herða; vildi eg, fróður, félagi góður, fá þig enn til ferða.
62. Gabel finn þú frænda minn,er fagnar vorum góða, að heimta féð það honum var léð og hingað til vor bjóða.
62. Ferðar föng sem leið er löngláttu fyrir þér flýta og þræla lið, ef þarftu við, í þessa för að nýta.
63. Fór svo hraður ferðamaðurog fyrri hvergi tafði en Gabel fann og fjárins hann með fögrum orðum krafði.
64. En þá fé var allt í téog afhending að bragði vináttustoð og brullaupsboð bónda sveinninn sagði.
65. Bjó sig hraður bóndi glaðurboðna veislu að þiggja; hvörgi beið að halda á leið hann og arfinn tiggja.
66. Mágar tveir og motrar eirað máltíð sátu og þögðu; glöddust þá þeir Gabel sjá og guðvelkominn sögðu.
67. Hann í mót með manndóms hótmjúklega tók að birta ástar bón um yngri hjón og allra bað þeim virtra.
68. Einkum biður að ættarliðuraf þeim vaxa næði, frjóvgist hrein sú fagra grein, fjölgi þeirra sæði.
69. Öldin traust með einnri raustupphóf Guð að prísa og herrans náð er haglegt ráð hjónum gjörði að vísa.
70. Brullaup þekkt með bestu spektboðsmenn allir sátu. Dárleg orð við drykkjuborð drengir forðast gátu.
71. Ónýtt hjal og illsku talenginn kunni að heyra; festu sátt og hoskan hátt hvör við annars eyra.
72. Guðs er ein sú hræðslan hreinsem holdsins stillir kæti. Miskunn þá að minnast á er mjúkast eftirlæti.
73. Orðin skýr og dæmin dýrdrengir leggi í minni. Óðar kátur Austrar bátur endast hér að sinni. |
