Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Rímur af bókinni Júdit 7Rímur af bókinni Júdit – Sjöunda ríma
RÍMUR AF BÓKINNI JÚDIT
Bálkur:Rímur af bókinni Júdit
Fyrsta ljóðlína:Þá sjöundu vilda eg sagna grein
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.166–169
Viðm.ártal:≈ 1600
Flokkur:Rímur
1. Þá sjöundu vilda eg sagna greinsetja fram fyrir utan mein ef að mér veittist viskan hrein og væri stundin ekki sein.
2. Ef sálminn fengi eg sett í leturog söguna fært til lykta betur; á enda er kljáður allur vetur, enginn lengur rímað getur.
3. Skáldin frömdu fyrr og síðhinn fegursta söng með versa smíð. Dýrleg hófst sú diktan fríð í Davíðs mest og Salómons tíð.
4. Samlíkingar fyrstur fanní forn[r]i skrift sá vísi mann. NB Sínu ríki Salómon ann sem þá tali við brúði hann.
5. Í or[ð]skviðum fékk einninn kenntalla bestu lærdómsmennt; heilagur andi hefur það lént honum og allan vísdóm sent.
6. Meistarar fróðir meina réttað muni því slíkt í ritning sett. Andi Guðs hefur öngvan blekkt, er það Drottni kært og þekkt.
7. Er svo þessi Júdits bók,er eg nú mér fyrir hendur tók, diktan bæði djúp og klók sem dýrlegasta menntan jók.
8. Guðs fólks er hér gæfan merkgjörla sýnd af meistaraklerk og dásamleg þau dýrðarverk sem Drottins veitti höndin sterk.
10. Því nöfnin skýra nógu örthvað næmur doktor það hefur gjört. Þú Gyðingaland er lofstýrs vert það lætur hann heita Júdit bert.
11. Því Gyðinga þjóðin gæsku hreinfyr Guði var jafnt og ekkja ein; af heiðingjum leið margs kyns mein en miskunn Guðs yfir henni skein.
12. Hólofernis hetjan gildheita skal fyrir meistarans snilld sú grimma þjóð af forsi fylld, við fólk Guðs var svo beisk og trylld.
13. Bethúlía er jómfrú eineðla skær fyrir utan mein því Gyðinga trú var helg og hrein sem hindraði ekki villa nein.
14. Því er nú sýnt í sögðum dikthvað sjálfum Guði er þóknanligt: sú fróma þjóð og fólkið slíkt sem fullting hans að sækir ríkt.
15. Hvörsu sterk sem heiðin þjóðherjaði oft með Fjölnis glóð Gyðinga á með grimmdar móð Guð fyrir þeim til varnar stóð.
16. Ef flýðu þeir með fullri trúfram fyrir Guð, sem kennt var nú, hin besta vörn er bænin sú; í Biblíu þetta finnur þú.
17. Hvörsu tæpt að stundum stóðí stóru fári Gyðinga þjóð. Ef þeirra bæn til Guðs var góð hann gaf þeim sigur, það birta ljóð.
18. Þó ættu þeir við ótal liðenginn mátti standa við; kvinna ein þeim keypti frið með kvarnarsteini setti grið.
19. Því var jafnan þakkargjörðaf þýðri ást í Gyðinga ferð. Sú menntan þótti meira verð mildum Guði en rjóða sverð.
20. Meistarinn hefur því myndað héreinn mætan dikt, það skynjum vér, þann Júdit söng, sú sigurinn ber; síðan hún sló þann grimma her.
21. Þanninn byrjast sálmurinn sásem að hún Júdit orti þá; að því dæmi er gott að gá þegar Guð hefur leyst oss nauðum frá.
22. Syngið Guði listug ljóð,leikið alls kyns strengja hljóð; ný lofvísa gjörð sé góð, hann göfgist mest af hvörri þjóð.
23. Í hörðu stríði hjálpa kann,heitir Drottinn sjálfur hann er fólkið sitt að frelsa vann en fjandmenn gistu heljar rann.
24. Assúr kom með ógna heraf austurbyggð og fjöllum hér. Þeir huldu vötn svo vítt sem sér en völlu þöktu hestarnir.
25. Hann heitaðist við með brugðnum brandað brenna og ræna allt vort land; karlmenn slá með kaskri hand en konum og börnum veita grand.
26. Enginn risi í hel sló hanneða hetja nein sem berjast kann nema sjálfur Drottinn sigurinn vann svo að hún Júdit felldi hann.
27. Andlits fegurð og augun skær,ör sú rann hans hjarta nær. Hún ekkju klæðum af sér slær eins að sjá sem fegursta mær.
28. Hún skrýddi sig með prýði part,plagar að flétta hárið bjart; með sætan ilm og sóma skart, sveik hún hann svo furðu snart.
29. Þegar hann féll þá fældist herfjandmanna og kveinar sér. Það veslings lið sem var hjá mér og vatnsskort leið þeim eftir fer.
30. Ungmenni vor eltu þáog alla gjörðu kvika að slá; Drottins her þá hrökkti frá huglausa sem börn að sjá.
31. Nú skal syngja nafni hansnýjan dikt með fagran dans. Almáttugur Guð er til sanns en orkulaus er kraftur manns.
32. Þér skal þjóna allt hvað er;fyr orð þitt sérhvör hluturinn sker; sú hughreysti sigurinn ber sem þú gafst hvað enginn ver.
33. Bifast því fjöll og björgin straxbráðna sem fyrir eldi vax en guðhræddra geymir hags og gefur þeim náð til efsta dags.
34. Brennifórn og feiti fjárer fánýtt allt sem daggar tár. Í augsýn Drottins ilmar skár ótti Guðs og bænin klár.
35. Hafi sú skömm hin heiðna þjóðsem herjar fast á kristið blóð. Orma kyn og eldsins glóð mun eyða þeirra grimmdar móð.
36. Þanninn endast vísan vænsem vel má heita Júdits bæn, jafnan skyldi kristnin kæn kveða þá Guðs er hjástoð sén.
37. Nú er á jörðu flokkur fársá finnst með Drottins ótta klár en eymdin vex og ánauð sár, fyr illsku heims því fell eg tár.
38. Guðs börn hafa svo góðan skjöld,get eg þau verði ekki felld þó daglega sé til dauða seld því Drottinn slökkur þeirra eld.
39. Ef einn sá maður óttast Guðaf illum mönnum líður nauð, þó hans sé lundin heiftar trauð hefndin kemur yfir þá snauð.
40. Fá því Guðs hin frómu börnfullting hans og hjálpar vörn; hann fellir þeirra fjandmann hvörn, hans föðurleg náð er líknargjörn.
41. Því leitum Guðs af góðri rótþá gengur oss sem mest á mót. Óvina ekki hræðunst hót því hefndin kemur yfir þá fljót.
42. Bænin hrein af tryggri trúer traustust vörn, það reynir þú, ef líka fylgir lofgjörð sú sem lærum vér af Júdit nú.
43. Því höfum nú þetta heilla ráðhvönær sem líðum sorg á láð: Trúum á dýra Drottins náð sem dæmin standa fyrir oss skráð.
44. Endað hef eg nú Júdits þáttþó undan felli margt og smátt. Því skal lykta ljóða þátt, læri börn og gjöri sér kátt. |
