SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 27Sunnudaginn eftir miðföstuFyrsta ljóðlína:Júðunum ansar Jesús þá
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.31–33
Viðm.ártal:≈ 1600
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Evangelíum Jóh. viij (46–59)
Með tón: Hvör sem að reisir hæga byggð 1. Júðunum ansar Jesús þá,jafnlyndur alla daga: Hvör af yður er sá mig má um synd einhvörja klaga. Fyrst sannleikinn hafi þér heyrt af mér hvar fyrir viljið ekki þér trúa af hreinum huga.
2. Af Guði er sá sem girnist hérGuðs orð jafnan að heyra; án Guðs eru því allir þér, enginn ljær þar til eyra. Júðar svara: Vér segjum það vel, samverskur ertu, býr um vél með djöful og draflið meira.
3. Ei hef eg djöful, að Drottinn kvað,dýrðar föður míns leita; vanheiðri þér mig strax í stað, sturla viljið og reita. Ei sæki eg eigin sóma nægð, sá er, sem verndar mína frægð, yfirvald allra sveita.
4. Sannlega, sannlega segi eg víst,sá mín orð vildi geyma eilífan dauða sjá mun síst, syndum vil eg hans gleyma. Júðar segja: Nú vitum vér, víslega með þér Satan er og djöfull lætur þig dreyma.
5. Því Abraham bað sinn andlátsdagog allir spámenn forðum; þú hrósar þó af þínum hag þar með kröftugum orðum. Hvör sem elskar þau ei mun sá eilífan dauðann kunna að sjá, meiri í máli en gjörðum.
6. Allir spámenn og Abrahameru framliðnir núna. Muntu gjöra þér mesta afmán og minnkan fyrir þá trúna ef þykist þú meiri heldur en hann, heiðrum vér aldrei slíkan mann. Kristur fann klausu búna.
7. Væri eg sjálfhælinn, sagði hann,sortnaði lofið í munni; minn faðir hann mig heiðra kann, hvörn þér Guð nefna kunnið og þekkið hann ekki en eg veit ástsemdin hans er til mín heit, vegsemdar víst mér unnir.
8. Segða eg það eg þekkti hann eiþá kynni eg sem þér ljúga; nú kenni eg hann og held af því hans boðorð sem mér duga. Lysti Abraham líka með líta minn dag og fékk hann séð, glaður í góðum huga.
9. Fimmtugur ertu ekki enn,Júðar Guðs son ávíta, Abraham og hans aldar menn aldrei máttir þú líta. Lausnarinn gaf þeim ljúflegt svar: Langtum fyrr en Abraham var er eg, svo ei má neita.
10. Júðasveitin þar ólmast við,upp tóku margir steina, grýta vildu þann fór með frið, frelsarann allra meina. Af musteri veik þá Jesús út að hann svo forðist þeirra grjót, ljúfur með lund svo hreina.
11. Jesús, þitt orð er aldin hreint,einbær lækning við dauða; þeim það geymir mun einskis meint, öngra kennir sá nauða. Gef þú mér þennan gæskulauk, gjafir þínar svo með mér auk, sjá vel til þinna sauða. Vísan
1. Sá sem Guðs orð geymir,græðarinn, Jesús, ræðir, ekki um ævi smakkar ógn dauðans né nauðir. Það megum svo þýða, þeir sem guðs orð heyra af ást fá afgang bestan og eilífa himna sælu.
2. Læknir lífs sá reiknaster lærði að græða særða, kostasmyrsl kallar bestu, kaupum dýrt þau hann af raupar, en sálardrykk þann sæla, sæta Guðs orð sem bætir; andarmein ekki stundum eða sinnum því minna. |