Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3045)
Afmæliskvæði (14)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (6)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (30)
Grýlukvæði (6)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (7)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Náttúruljóð (50)
Rímur (204)
Sagnadansar (36)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (13)
Særingar (1)
Söguljóð (9)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (4)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (38)
Ævikvæði (5)
SonatorrekFyrsta ljóðlína:Mjök erum tregt / tungu at hrœra
Höfundur:Egill Skalla-Grímsson
bls.246–256
Viðm.ártal:≈ 975
1. Mjǫk erum tregttungu at hrœœra eða loptvætt ljóðpundara; esa nú vænligt of Viðurs þýfi né hógdrœgt ór hugar fylgsni.
2. Esa auðþeystr,þvít ekki veldr höfugligr, ór hyggju stað fagnafundr Friggjar niðja, ár borinn ór Jötunheimum,
3. lastalausses lifnaði á Nökkvers nökkva bragi. Jötuns hals undir þjóta Náins niðr fyr naustdyrum.
4. Þvít ætt míná enda stendr, hræbarnir sem hlynir marka; esa karskr maðr sás kögla berr frænda hrørs af fletjum niðr.
5. Þó munk mittok móður hrör föður fall fyrst of telja, þat berk út ór orðhofi mærðar timbr máli laufgat.
6. Grimmt vörum hlið,þats hrönn of braut föður míns á frændgarði; veitk ófullt ok opit standa sonar skarð, es mér sær of vann.
7. Mjök hefr Ránryskt um mik, emk ofsnauðr at ástvinum; sleit marr bönd minnar ættar, snaran þótt af sjölfum mér.
8. Veizt, ef þá söksverði of rækak, vas ölsmiðr allra tíma; hroða vágs brœðr, ef vega mættak, fórk andvígr ok Ægis mani.
9. En ek ekkieiga þóttumk sakar afl við sonar bana, þvít alþjóð fyr augum verðr gamals þegns gengileysi.
10. Mik hefr marrmiklu ræntan, grimmt es fall frænda at telja, síðan-s minn á munvega ættar skjöldr aflífi hvarf.
11. Veitk þat sjalfr,at í syni mínum vasa ills þegns efni vaxit, ef randviðr röskvask næði, unz her-Gauts hendr of tœki.
12. Æ lét flestþats faðir mælti, þótt öll þjóð annat segði, mér upp helt of verbergi ok mitt afl mest of studdi.
13. Opt kömr mérmána bjarnar í byrvind brœðraleysi, hyggjumk um, es hildr þróask, nýsumk hins ok hygg at því,
14. hverr mér hugaðrá hlið standi annarr þegn við óðræði; þarfk þess opt of þvergörum; verðk varfleygr, es vinir þverra.
15. Mjök es torfyndr,sás trúa knegum of alþjóð Elgjar galga, þvít niflgóðr niðja steypir bróður hrör við baugum selr.
16. Finn ek þat opt,es féar beiðir
17. Þats ok mælt,at engi geti sonar iðgjöld nema sjalfr ali enn þann nið, es öðrum sé borinn maðr í bróður stað.
18. Erumka þekktþjóða sinni, þótt sér hverr sátt of haldi; burr-s Bileygs í bœ kominn, kvánar sonr, kynnis leita.
19. En mér fensí föstum þokk hrosta hilmir á hendi stendr; mákak upp jörðu grímu, rýnnis-reið, réttri halda,
20. síz son minnsóttar brími heiptugligr ór heimi nam, þanns ek veit at varnaði vamma varr við vámæli.
21. Þat mank enn,es upp of hóf í Goðheim Gauta spjalli ættar ask, þanns óx af mér, ok kynvið kvánar minnar.
22. Áttak góttvið geirs dróttin, gerðumk tryggr at trúa hánum, áðr vinan vagna rúni, sigrhöfundr, of sleit við mik.
23. Blœtka þvíbróður Vílis, goðjaðar, at gjarn séak, þó hefr Míms vinr mér of fengnar bölva bœtr, ef et betra telk.
24. Gáfumk íþróttulfs of bági vígi vanr vammi firða ok þat geð, es ek gerða mér vísa fjandr af vélöndum.
25. Nú erum torvelt:Tveggja bága njörva nipt á nesi stendr; skalk þó glaðr með góðan vilja ok óhryggr heljar bíða. |
