Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3045)
Afmæliskvæði (14)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (6)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (30)
Grýlukvæði (6)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (7)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Náttúruljóð (50)
Rímur (204)
Sagnadansar (36)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (13)
Særingar (1)
Söguljóð (9)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (4)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (38)
Ævikvæði (5)
Brávallarímur 9Brávallarímur – níunda rímaBálkur:Brávallarímur
Fyrsta ljóðlína:Gullinkamba fimbulfamba Fjölnirs dramba
Höfundur:Árni Böðvarsson
bls.68–74
Viðm.ártal:≈ 1750
Tímasetning:1760
Flokkur:Rímur
Skýringar
Níunda ríma, Bragagjöf. Síðasta vísan er undir dýrari hættinum.
1. Gullinkamba fimbulfamba Fjölnirs drambaráð mun, ei so dvíni dáðir dýrum ýrum mýra fýra.
2. Skáld að heita skilst mér þreyta skuli eg veitaljóð, sem ekki lastar þjóðin, lundi um stundir mundar punda.
3. Hagyrðingur hann er syngur hvörgi slyngurheita má eg hjalls um reita, hróðurs ljóð þó bjóði þjóðum.
4. Gjöfin Braga geðs um fagra gæfudagaveitist mér að hróðurinn heiti, hann eg fann og ann með sanni.
5. Það er verst ef verður flest á vísnalestrimitt ósmíði menn hvar hitta mál við brjálað ála skála.
6. Félli bragir fjærri lægi fólki óþægir,eins og Skylla yrði reynslu, illa spillist Gillings fylli.
7. Mín er skylda mætta eg snilldar málið fylldabjóða í nýrra braga ljóðum býtir nýtum hvítra ríta.
8. Kynni eg braga háttum haga hér án bagayrði mér til bestu birgða bands að vanda lands hjólbranda.
9. Allt geðfesta yndið besta og auðlegð mesta,hljóti runnur handar grjóta, Herjans ker sem geri bera. * * *
10. Kemur ríma, æsist íma um þann tíma,hlakkar örnin, hér með smakkar hráan gráleg bláan náinn.
11. Véborg teita vígs um reita vann að neytasinnar orku, er í minnum unda sund á mundir dundi.
12. Vífi mætir vígs á stræti varga kætirsá af Svíum Þorkell þrái, þjóðin móð hvar óð í blóði.
13. Fótbít reiddi, margoft meiddi mey so freyddiblóð úr sporum benvargs óða, byrstist lista Hristin nista.
14. Slíka valla frænings fjalla fold án gallalíta má því rauðan ríta reynir tein so hvein í fleini.
15. Sóttust lengi, lítur mengi lá við sprengi,falda Mist þó vigri valdi, vann með sanni bann hels kanna.
16. Mest á gengur, margur drengur mátti ei lengurhalda á rauðum hroptgang Baldurs, hjálma málma skálmir jálma.
17. Ýmsum, letur gjörla getur, gengur beturflokkum þar í Rögnirs rokkum, rjóð varð slóð af blóðsins móðum.
18. Draugur blaða djarft nam vaða Dani að skaðaStarkaður með stóru harki, stundum dundi grundin undir.
19. Óð um herinn hrotta verinn, hlífa skerinnrauður smaug í hjálma hauður, hrafnar jafnan tafni safna.
20. Húni heitir brodda beitir, benvargs geitirólmum mætti á Mistar hólma, marðist barðinn, harður varðist.
21. Féll um síðir vopna Víðir vanur í stríði,nefnist Elli, hans vill hefna, hneig frá veiga eigu feigur.
22. Borgarð nefnir nýtan efni nadda stefnir,Starkaði móti bör orms bjarka brá sér þá með sára ljáinn.
23. Lengi börðust, málmar mörðust, meiðslin hörðusthlaut af Svelnir höggvörðs lauta Hauður auðs og rauðan dauða.
24. Ákaft veður, úlfa seður, undvarg meðurherinn gegnum þar næst þveran, þótti ei dróttum rótt af ótta.
25. Brugðið sverðið hafði herðir haturs verðifleina á Gönduls rauðu reinum, reiður deyðir skeiða meiða.
26. Hjörtur frægi hét sem ægir herbrá fægir,þann Starkaður mikla manninn meiddan veiddan sneyddan deyddi.
27. Mætti um síðir stór í stríði stálbaugs níðirhlífum klædda *vali vífa, víneik fína skín Ursína.
28. Haralds merki Hárs í serki hönd bar sterkri,treysti lengi tygjuð hreysti tróðan rjóða móðu glóða.
29. Skín sem ljósin skarlats rósin, skjóma kjósingullinhjalta að húnjór Ullar hristi og risti Mistar lista.
30. Sótti að vífi knár í kífi kappa skýfir,varðist Hildur hrímþurs jarðar, hreinan reynir teininn meina.
31. Sagði dýra sjóar fýra sól órýravið Starkað á víga miði: „Veit eg, teitur geitir heita.
32. Þú munt falla, Herjans hallar heimvon allafærðu þá af Fjölnir nærður, fregnast, gegni þegna hegnir.“
33. „Fyrr munt halla, hrings blómvalla Hlökk, að kallaHaralds merki og héðan fara heim án beima geima eima.“
34. Hjó Starkaður, hans undnaður hvasseggjaðurhönd af skar, so hlýtur gröndin hæðin læðings svæðis glæðu.
35. Þess vill hefna og þangað stefna, þann skal nefna,Snækollsfari Brái í blæju Brands, þeim grandar Andri randa.
36. Gegnum spjóti geira njótinn gjörði hinn ljótileggja þar, en sæfist seggur sára blár á Hárs vífs nára.
37. Þá valkestir mikið mestir magnast flestir,hölda lá so hniginn fjöldi hvals með tal á Kjalars bala.
38. Með hjörsblaði magnhugaði mót Starkaðialdinn kemur Gnapi, galdur geira þeira um leirinn heyrist.
39. Megn Starkaðar manninn skaðar mjög gamlaða,sverði kappann sæfa gerði, sundið unda dundi á grundu.
40. Hér næst meiddi, hlífar sneiddi, harðan deyddiþann, er Haki hét með sanni, hildar gilda snilldar fylldan.
41. Um það leyti, segja sveitir, sverða beitirhlaut Starkaður þungar þrautir þrár í fári sára báru.
42. Kappans gerðar hér með herðar holdi skerðar,inn í holið sá, ósvinnum sveið dalneyðar leiðum meiði.
43. Eins á brjósti bólginn þjósti í branda gjóstilangt bar sár, so lungun hanga, ljótur njótur spjóta klóta.
44. Kjálkavana kunni flana í klæðum Grana,missti fingur mækja hristir, meir um geira reyr ei heyrist.
45. Leit Haraldur bryntrölls Baldur buðlung taldur,féll hans lið á víðum velli, var eggbarinn skari farinn.
46. Upp þá rísa orrustu dísar æsir fýsabæði á knén með ógnar æði áður tjáðu ráða dáðir.
47. Handsöx tekur, hildi vekur hörku frekur,vagnhestana, hræðast bragnar, heyrist keyrir Freyrinn geira.
48. Hraustur dáða á hendur báðar hilmir láðalagði söxum beint að bragði, blóð út flóði óðum þjóðar.
49. Banaði mörgum, veitti vörgum val og hörgum,undrum gegndi á geira fundi grams aflrama framinn tami.
50. Þó ei gæti farið á fæti fróns um strætieða á sleipnir setið séðum sverðum verðar gerðar skerðir.
51. Þengill lengi þolugur mengi þanninn flengirvöndum sára vigra ströndum, varð oft skarð í harða barða.
52. Gizurs eldar fölskvast, feldar fyrnast, kveldar,,Brúna einn á blóðgu túni *ber að kerru *verðugs herra.
53. Kylfu reiddi, kónginn meiddi, kröftum eyddi,rofnar hjálmur, höfuðið klofnar, heiðar reyðar meiðir deyði.
54. Ljóðin dvína, gróður Gínars glóða Rínarlundi færi mundinn mæran, mæðist ræðan kvæða hæða. |
