Sumarósk til Lárusar Schevings

Lárus Scheving sýslumaður í Vaðlaþingi, Hansson, hafði átta Þórunni Þorleifsdóttur lögmanns Kortssonar. Hannes þeirra son fékk síðan Jórunnar Steinsdóttur biskups, systur Jóns. Bjó Lárus á Möðruvöllum í Hörgárdal. Kvað Jón sumarósk til þeirra konu hans um vorið (1718)* og er hún þessi:

Nú er komið að nýjum sumartíðum,
nú er tekið að halla vetri stríðum.
Hverfa snjóar,
grösin gróa
um græna móa,
liljur glóa í hlíðum.

Vindsvalsmögur við nú tekur að skilja
vítt svalaður sitt barn ekki dylja.
Alls kyns kæti
sumars sæta
sig fram lætur.
Angurs bætist kilja.

Lystugt fagnar láð af slíku gengi,
lifnar fold og kætist gjörvallt mengi.
Fuglar kvaka,
verðir vaka,
að vöngum bakar,
sólhryggð blakar engi.

Því er skylt eg þar með skyldi bjóða
þýða ósk í máli fárra ljóða
að yndis sæta
eftirlæti
ykkur mæti,
hamingjan kæti en góða.

Ykkur láð með lukku prýði kransi,
loftið þeirri fegurð gjörvallt ansi.
Haf og græðir
hamingjustæði,
himinn bæði
og storð með æði dansi.

Blíða lukku beri nú til handa
báðum ykkur jöfur sólarlanda,
loft og hæðir,
lönd og græðir
lukku gæði,
burtu hræði vanda.

Sumarið ykkur sæld og farsæld krýni.
Sumargæfan þráfalt sig auðsýni.Enginn vandi
aðsteðjandi
ykkur grandi,
gæfa í landi skíni.

Nægð lífdaga, nægð af blessan hljótið,
nægð farsældar ykkur brosi móti.
Lukku óstríðrar,
langrar, fríðrar,
ljúfrar, þýðrar,
sællrar, blíðrar njóti.

— — —

* Átti Lárus Scheving þá seinni konu sína Soffíu Daðadóttur. Voru þeirra synir Björn prestur og Hans.