Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Síraks rímur 17Seytjánda ríma [Jesús Síraksbók í rímur snúin]
SÍRAKS RÍMUR
Bálkur:Síraks rímur
Fyrsta ljóðlína:Síraksbókar sætlegt tal
bls.419
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Rímur
Skýringar
Rím stundum AAbb
Seytjánda ríma
1. Síraksbókar sætlegt talseytjánda hér hefja skal. Orðgnótt dimm og Eddu brjál ekki á skylt við heilagt mál.
2. Lofgjörð Drottins skýrast skalmeð skilið og vandað orða val, það mun fleirum færa gagn en fornt og djúpsett kvæðamagn.
3. Hef eg því ódýrt orða letureinföldum að þóknist betur, efni síst það umbreytir en afskömmtuð er gáfan mér.
4. Í kenning og kvæða lundkostgæft hef eg það alla stund einföldum að auka lið, aðrir mín ei þurfa við. Fertugasti og þriðji kapituli
5. Eg vil dikta um dýrðarverker Drottins gjörði höndin sterk, prísa þau sem vel er vert og vottar mönnum skriftin bert.
6. Vítt um gjörvallt veraldar bólveitir ljós hin fagra sól, skærara í heimi hér hvörju því sem kennum vér.
7. Helgur margur í heimi bjó,herrann gaf það öngvum þó Guðs verk öll að greina ljóst, greip það aldrei mannlegt brjóst.
8. Undirdjúpsins eðlisfarog allra hjörtun rannsakar, hugsast enginn hlutur sá hans sem augum dyljast má.
9. Elskuleg eru öll verk hans,yfirganga þó skilning manns, hlýðinn vinna hvört það starf hann sem býður og þeirra þarf.
10. Tvennt á móti tveimur sésttállaust gjört með öngvan brest, hvörju þeirra síðan satt sérlegt gagn að vinna rétt.
11. Skaparans dýrð menn skynja þáskærum augum líta á, að festingar himininn hár harla traustur, ljós og klár.
12. Upprennandi árla sólendurlýsir jarðar ból, skammtar dag með dýrri ferð, dásemd sönn og þakkarverð.
13. Heit og skær þá hár er dagur,hauðrið þurrkar geislinn fagur, vermda frjóvgar foldar rót, fær þar enginn staðið á mót.
14. Gnægri hita gefur af séren glóandi ofnar margir hér, geisla ber og bjartleik þann að blindað fær hún skyggnan mann.
15. Mikla dýrð og megnið ríktmun sá hafa er gjörði slíkt og henni bauð að hlaupa greitt, hindra lætur ekki neitt.
16. Tunglið geymir að tíma sín,títt um alla veröld skín, mánuð einn frá öðrum snöggt og árið jafnan skammtar glöggt.
17. Þetta ljósið aldar eittýmist vex eða þverrar greitt, mánuð sérhvörn mælir best merkilega þó umbreytist.
18. Líka allur himna herí hæðum gefur ljós af sér stjarna fjöldi furðu skær, festingina prýða þær.
19. Einninn bauð og ætlar þeimupp að lýsa þennan heim, þær geyma skammt og skikkun þá sem skaparinn hæstur setti upp á.
20. Rétt þú skoða regnbogannríkur Guð því gjörði hann og liti fagra lét þar á, lofi þetta hver sem má.
21. Drottins ræður dýrlegt ráðað drífur snjór og byrgir láð, opnast himinn og elda gnýr öðrum hvör í móti snýr.
22. Eins og fljúga fuglar hérferðin skýja mótlík er, Guðs af krafti þykkna þó og þaðan sendir hagl og snjó.
23. Reiðarþrumur herðir hannog hræðast lætur foldar rann. Skelfing kennir skepnan öll, skógar, merkur, dalir og fjöll.
24. Guðs að vilja vindur megnvestan blæs og þar í gegn, utan, sunnan ýmist fer, eins og fugl þeir snúa sér.
25. Drjúgt um jörð þeir dreifa snjó,í driftir víða fellur þó, af þeim mikla hvítleik hans harla blindast augu manns.
26. Hélu dreifir hann hauðrið á,hún er lík sem salt að sjá, verður að ísi vatnið hér veðrið þegar kaldast er.
27. Vatnið þá það vindur slærvoldugt afl og hörku fær, hryllist brátt hið hæga hlé har[ð]neskju sem klætt það sé.
28. Með blæstri stórum birkir fjöll,brennur og þornar mörkin öll, eins og völlinn vermi hyr, visnar hvað sem grænt var fyr.
29. Í móti þurrknum því er gjörðþokan dimm að verji jörð, eftir hitann óska regn endurnærir hennar megn.
30. Með orði sjónum hamlar hannhvörgi út að brjótast kann, innsett hefur þar eyja lönd; umferð hans er háska vönd.
31. Undran mörg þar inni bjóaugum manna sjaldsén þó, hvalakyn og kvikindi flest kynja margt er ekki sést.
32. Hans sem orð hefur áður settallir hlutir standa rétt, þeygi kunnum þessu að ná, þó vér mörgu segjum frá.
33. Hans þó gjörðir hefjum mestmeð heiðri þeim er kynnum best, miklu hærri er herrann sterki í hvörju sínu dýrðar verki.
34. Í magt og valdi meiri er hannen mannleg tunga skýra kann. Þó vér lofum mest sem má miklu stærri er tignin há.
35. Hann hefur enginn augum séðsá eðlið synda byggir með, hvör mun kunna í heimi þá herrans alla dýrð að tjá.
36. Get eg að fátt af gjörðum hansgefst að líta augum manns. Annað furðu fleira er fyrir oss dult í holdi hér.
37. Alla hluti um heimsins álfurhimna stýrir gjörði sjálfur, greindra verka gaf þó flest guðhræddum að skynja best.
38. Föðurnum hæsta heiðran sterkfyr hvört og eitt hans dýrðarverk sé án enda sögð og téð, syni og helgum anda með.
39. Síraks dýran sagna þáttsettan réttan rímu hátt læt eg mætan lyktast hér, af lesara þess eg óska mér:
40. Mín vanmælin virði betur,viskubrest og brákað letur, viljann mig ei vanta bar, veik kunnáttan heldur var.
41. Þar óspekin spilling gefurspakmálum þeim bókin hefur hyggnir bæti um hátt og myrkt, hinir láti standa kyrrt.
42. Lof sé Guði er lærdóm gafen lýðum verði skemmtan af. Virtrar kveikin kólnuð er sem kvæðum lagði eg undir hér.
43. Kenning nafns við kvæðið festkýs og greinir bókin best. Síraks rímna seytján hér samsetningar endir er. (Vísnabók Guðbrands 1612 (útg. 2000), bls. 419–422) |
