Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 55Sjöunda sunnudag eftir trínitatisFyrsta ljóðlína:Þar enn var fólkið fleira
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.60
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Evangelíum Mark. viij (1–9)
Með lag: Jesús Guðs son eingetinn 1. Þar enn var fólkið fleirafrelsara vorum hjá, matarlaust, má hér heyra hvað mælti herrann þá við lærisveina sína: Sárt tekur hyggju mína hungur að það mun þjá.
2. Sjá þú, kvað Drottinn dýri,dagana þrjá það beið hjá mér svo mín orð heyri, matarlaust nú um skeið; láti eg frá mér fara fastandi þennan skara mæðist á langri leið.
3. Sveinar segja og ræðasvo sem þeim skynsemd bauð: Í óbyggð ei er fæða, ekkert má því brauð. Hér spurði herrann kæri hvörsu mörg brauð þar væri. Sjö ein, að Símon kvað.
4. Fólkið bað fá þá sessafrelsarinn niður á jörð, brauðin réð síðan blessa, braut þau með þakkargjörð; fiska fáeina höfðu, fyrir því ekki töfðu, blessaða, leggja á borð.
5. Karlmenn þar fengu fæði,fjórar þúsundir nær, af brauði og fiski bæði, blessaður Jesús kær, svo sem að sérhvör vildi; síðan bauð geyma skyldi, lausnarinn, leifar þær.
6. Karfir sjö frá eg að fengufullar af molunum smá sem af þeim efnum gengu er þeir neytt höfðu þá. Jesús lét þessa lýði, sem lífgað hafði með prýði, í friði sér skiljast frá.
7. Orðið þitt, Jesús mildi,elskan og líknarhönd, mér aumum veita vildir vistir á hvörri stund. Gef þú eg Guðs orð mætti, sem gjörvallt ráð mitt bætti, heiðra af hjartans grund. Vísan
1. Sjö brauð fá til fæðuen fjórar þúsundir vóru; rosknir menn og fá fiska, fengu nóg svo að afgengu leifar því Jesús ljúfi lýtalaust allt bauð nýta. Miskunn hans og megn blessan mest er saðning gesta.
2. Hvörn dag Guðs góðgirnigóðra manna bú þanninn stoðar sem gestum greiða gjöra og mildir eru, með hagsemd allt hvað eiga þó útbýti sér nýta; eg veit ei má þrjóta arfa þessa Guðs blessan. |
