Samtal og ágreiningur líkamans og sálarinnar | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Samtal og ágreiningur líkamans og sálarinnar

Fyrsta ljóðlína:Jesú Guðs hinn sæti son
bls.129
Bragarháttur:Hymnalag: aukin samhenda
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
1.
Jesú Guðs hinn sæti son
að sönnu er mín hjálparvon.
Það er mitt traust og blíðleg bón,
bjargar þú mér í allri raun.

2.
Vil eg þér játa veikleik minn,
verð eg því mæddur þetta sinn;
mótþróa holds eg með mér finn,
mín sál girnist þó viljann þinn.

3.
Ólíkir tveir í sambúð sín,
sál og líkami, að ötlun mín;
ef ótti Guðs og elskan dvín
eykur það sálu mestu pín.

4.
Samtal hafa á hvörri stund,
hvört vill hér fylgja sinni lund,
hef eg það fært í hróðrar fund,
hlýða bið eg til menn og sprund.

5.
Líkaminn segir, mig langar mest
lifa á jörðu við gæðin flest,
hafa ei sorg né heilsubrest
ef herrann gæfi mér lengi frest.

6.
Sálin telur það sína lyst
við sællífi skiljast allt sem fyrst;
lif eg í holdi löngum tvist,
langar mig þrátt í himna vist.

7.
Líkaminn segir, mig langar til
á leika, dansa, tafl og spil,
öl og sælgæti, eg það skil
öllum mönnum sé helst í vil.

8.
Sálin mælir, það særir mig
sællífi allt sem tælir þig;
dulinn og heimskur hvör um sig
hræðist ei þetta glæpastig.

9.
Líkaminn segir, mitt líf er ungt,
lysting ræður í þennan punkt,
fleirum mun ráð þitt falla þungt
fyrr en elli þá spennir þröngt.

10.
Sálin mælir, þú sjá þar við,
sá fékk oft lítið heljar bið
sem reið svo stolt með reisugt lið,
rataði snöggt á dauðans hlið.

11.
Líkaminn segir, mín lukka trú
lætur mig njóta yndis nú;
græða verð eg og bæta bú,
blessan Guðs heitir auðlegð sú.

12.
Sálin mælir, þú safnar þá,
sýnu bestur mun gróðurinn sá;
orðið Guðs, meðan því máttu ná,
mildan Guð lát fyrir auðlegð sjá.

13.
Líkaminn segir, eg læri hitt
í lífi að stunda gagnið mitt
öngvu síður en aðrir sitt;
inntektalaust er ráðið þitt.

14.
Sálin mælir, þú seinna fær
sannreynt að Guði er enginn kær
á hans orð sem hér hafnan slær
þó hafi hann auð sem kóngur nær.

15.
Líkaminn segir, þó girndar grein
gjöri mér lengi nökkurt mein,
þá veit eg að engin iðran hrein
of mjög verður í lífi sein.

16.
Sálin mælir, eg sagða þér
að sviplega margra andlát sker;
óvart dauðinn að öllum fer,
iðran sein flestum brigðul er.

17.
Líkaminn segir, mín lund er treg
að líta á ráð þín hyggileg;
fleiri menn hafa þó fyrr en eg
farið þann holdsins girndarveg.

18.
Sálin mælir, það svíkur nú
sérhvörn mann sem ræðir þú;
alþýðu dæmin ekki trú,
illa reynist þér verndin sú.

19.
Líkaminn segir, eg meina menn
þá merklegustu fyrr og enn;
Davíðs kóngs veit eg dæmin tvenn
og Drottins þolgæði allt í senn.

20.
Sálin mælir, þú þyrftir þá,
ef þolgæði Guðs vilt minnast á,
að yfirbót Davíðs einninn gá
og við reiðinni meir að sjá.

21.
Líkaminn segir, svo líður mig,
líknsamur Guð, sem hvörn um sig;
reynt hef eg oft á reiðisvig,
reiðin Guðs er mjög stöðvanlig.

22.
Sálin mælir, allt er það rétt,
oftraust leikur þó mörgum prett;
reiði Drottins, það færðu frétt,
fellur syndugum ekki létt.

23.
Líkaminn svarar, þú sagðir nú
á syndugum hefni reiðin sú;
set eg á Guð minn sanna trú,
syndlausan finnur öngvan þú.

24.
Syndlausir reiknast, sálin tér,
sannlega þeir sem iðrast hér,
fylgja trúnni sem frómum ber
og forþénan Kristí eigna sér.

25.
Líkaminn segir, eg leita til
lærdóm þennan og ekki skil;
mér væri það þó mest í vil
að meiri fengi eg á því skil.

26.
Sálin mælir, ef sorg og neyð
særði þig oft um þetta skeið
holdsins yrði þér lysting leið
og léti þig vekja skírnar eið.

27.
Líkaminn segir að lögmál slíkt
í limunum byggi harla ríkt;
það verður þér aldrei lyndis líkt
þótt lengi teljir mér þennan dikt.

28.
Sálin mælir, eg sé þá ráð
að setja allt á Drottins náð;
gefa mun hann þér gæsku sáð
svo getir um síðir að þér gáð.

29.
Þanninn lyktar nú þetta sinn
þessi bardagi eg með mér finn;
auktu mér trúna, Jesús minn,
og kraft að stunda viljann þinn.
Amen.

(Vísnabók Guðbrands 1612; útg. 2000, bls 129–131)