SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 22Sunnudaginn í föstuinngangFyrsta ljóðlína:Jesús Kristur að Jórdan kom
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.26
Viðm.ártal:≈ 1600
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Evangelíum Matt. iij (13–17)
Með tón: Guðs son kallar 1. Jesús Kristur að Jórdan komtil Jóhannem, hvörs lund var fróm, af Galílea landi. Skírast vildi af sveini sín svo hann af þvægi syndir mín, Jóhannes sem synjandi
2. svaraði því og sagði þá:Sannlega er mér þörf þar á að eg skírn af þér fengi, en þú, Kriste, með krafti þín kemur að skírast hér til mín, þér er þó æðri enginn.
3. Lát nú svo vera, sagði hann,synja ei þess eg beiðast kann, oss hæfir upp að fylla allt réttlæti og það sker ef hvör gjörir það skyldugt er; þar verður af engin villa.
4. Skírn lét Jóhannes trúr í té,táknin þar með að fleiri ske, Jesús þá og nam stíga skírður úr vatni upp á land. Athuga þú með gott forstand hvað sem hér að vill hníga.
5. Yfir honum að opnast þáallur himinn svo Jóhann sá; andi Guðs eins og dúfa yfir hann kom, þú akta það, almáttug rödd af himni kvað um son þann lyndisljúfa.
6. Sonur minn er það, sagði hann,sá að eg rétt af hjarta ann, honum skulu þér hlýða. Vakti hvör sig sem vill og kann að veita og fylla boðskap þann; orð hans með elsku prýða.
7. Einn Guð sannur í þrenning þúsem þanninn vildir birtast nú: Gef mér náð þig svo þekkja og þínum syni eg hlýði hér, hann má sannleik rétt kenna mér svo fái mig flærð ei blekkja. Vísan
1. Jesús kom í þann tímaað Jórdan, þrjátíu ára, til Jóns svo hér nú hreinsi hann í skírn syndir manna. Opnast loft, andi, kraftar, í mynd dúfu sýndist, kemur það hljóð af himni: Hér er sonur minn kæri.
2. Við skírn vorra barnaverður það allt hér gjörðist, þrenning sæl, það skal inna, þar er nær, sú er mest æra; sver þeim sem þá skírast sína náð, arfsynd dvínar; sá náði á ný að fæðast í nógu kröftugri laugu. |