Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Huggunarvísur fyrir þá sem syrgja eftir ástmenn sínaFyrsta ljóðlína:Hvör sem eftir ástmann þreyr
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.125–126
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
1. Hvör sem eftir ástmann þreyrog annan þann í trúnni deyr hugsi hann fyrst um herra þann er á himnum býr og skapaði mann, hefur hann vald að heimta hann aftur í himnarann.
2. Í annarri grein þá hugsa hérum hvörn þinn vin sem látinn er, að áður var hann eymdum mæddr ávallt síðan í heim var fæddr, situr hann nú hjá sjálfum Drottni sómagæddr.
3. Í þriðju grein er því svo varter þig má hugga nökkurn part, allir menn og einninn eg eigum að ganga dauðans veg; öllum kristnum er sú stundin æskileg.
4. Í fjórðu grein þú hugsa hérum heiminn hvörninn hann breytir sér; óðum spillist mest sem má, það megum vér bæði heyra og sjá og er sá sæll sem soddan voðanum sofnar frá.
5. Í fimmtu grein þig huggi hérþá himininn ljóst fyrir augum sér; það er nú orðið heimili hans þíns hjartagóða elsku manns; hann líður ei grát né grandið vont nema gleðst til sanns.
6. Helgi Pálus huggar bestog hér til leiðir dæmin flest hvörsu að ólík er sú vist sem eigum vér með sjálfum Krist hörmung þeirri er hefur oss áður í heimi gist.
7. Í upprisunni er huggun hæst,hjartans gleðin og virðing stærst, annars heims þar öndin mín aftur klæðist líkama sín æðri en sól fyrir augsýn Guðs með englum skín.
8. Forgengilegt hið fyrsta sáðfellur í jörð svo stendur skráð, óforgengilegt upp mun stá svo öngva fyrning líða má; skæru holdi skrýðist önd sem Skriftir tjá.
9. Í heimi er mannsins holdið þjáð,hnigið að elli og missir dáð, annars heims er öflugt hreint, aldrei verður að nökkru meint; fögnuð slíkan fæ eg þó ei með fullu greint.
10. Þar næst segir hann sáð í moldsaurgað löstum mannlegt hold, það verður og rís upp vegsamlegt, vera kann síðan aldrei blekkt; fríðleik sannan fáum vér aldrei fyrri þekkt.
11. En það sem verður í veikleik sáð,að vísu hefur svo Pálus tjáð, öflugt rís það aftur á fætur, allar fær á sorgum bætur; dýrð og heiður Drottni syngjum daga sem nætur.
12. Líkams hold vér leggjum niðr,það lífsnæringar þyrfti viðr; andlegt verður og englum líkt, ekki hefur það fæði slíkt; af gleðinni seðst því guðdóms náð svo gengur ríkt.
13. Hvör er sá ei vill huggast nú,hvað vill syrgja mann og frú; eymdin vor er á enda kljáð, eftir fylgir gleði og náð; þökkum Guði, það er oss meira þarfa ráð.
14. Hugga þú allra hjörtun tvist,herra Guð, fyrir Jesúm Krist; gef þú oss öllum gleði og náð, þinn guðdóms anda og hjálparráð; heilög þrenning heiðrist bæði um hauður og láð. |
