SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Einn nýárssálmurFyrsta ljóðlína:Yfirvald engla sveita
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.119
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Einn nýárssálmur
Með lag: Gæsku Guðs vér prísum
1. Yfirvald engla sveita,Jesús, vor hirðir trúr, stillir stjörnu reita, sterkasti hlífðar múr, heyrðu mitt hjartans mál: Veistu minn vanmátt allan, þó vil eg þig samt ákalla, lækna þú líf og sál.
2. Nú er með nýju ári,náðugi Guð, mitt sinn vaknað og viljinn klári um velgjörninginn þinn eitt nýtt að vanda vers; með sætum sálmahljóðum syngja það af hug góðum; leggðu mér lið til þess.
3. Upphafið árs það réttaer sem kristnin veit hátíðarhaldið þetta í hvörri landsbyggð og sveit frá fæðingar tíð frelsarans lýðs og landa, hann lofist með helgum anda svo sem veröld er víð.
4. Lof sé þér lífsins herrafyr liðna ársins frið, þann þú lést eigi þverra, og þess af hjarta bið á þann veg þetta ár svo oss nú einninn hlífi þó yfir að þrautir drífi þín guðdóms gæskan klár.
5. Hvör kann tjá eður tína,þó til þess hefði sinn, góðgjörninga þína, græðari, Jesú minn; mér þar first um fer; þó hef eg þar til vilja, þess skal ekki dylja, fyr gjörvallt þakka þér.
6. Kristni þína kláraog kennimanna lið mega ei djöflar dára svo dugar oss öllum við; þitt orð, sú ástgjöf hrein, konung vorn lætur líka lifa við gæsku slíka og skaða ei minnsta mein.
7. Samt mun, sæti faðir,í sorgar dalnum hætt, erum því oft óglaðir en angur vort færðu bætt; óvini óttast má; þú hershöfðinginn frægi hjálpir svo vel nægi; þig, Kriste, kalla eg á.
8. Þú hefur þína brúðií þýðum faðmi læst, sú þér sjálfum trúði svo henni grandar fæst en Satan svíkja vill með ótal eldleg skeyti á oss frá eg að leiti og herðir hneykslin ill.
9. Þinn litla flokk svo fæðirfaðir nú þetta ár á orði Guðs sem græðir vor gjörvöll andar sár; réttu við ríki þitt; allri villu eyðir það eitur að sálir deyðir; gáleysið gefðu kvitt.
10. Hvör kann stöðugur standaað stríða Satan við án hjálpar heilags anda, herra, af ást eg bið um þann hinn lærða lýð í kirkju og skólum kenna, Kriste, lát flokkinn þennan verjast og vinna stríð.
11. Víngarð þinn vilja skemmavond og ógeðleg svín; sé eg það síð og snemma saurguð er kirkja þín því vaktin er heldur hljóð. Vek þú oss, Kriste kæri, að kalla sem oss bæri svo huggist öll hjörtun góð.
12. Konung vorn, Kristján fjórða,Kriste, svo styrk þú nú; fyr almátt þinna orða efl hann í hreinnri trú, drottning og ríkis ráð; lifi hann svo þér líki lengi og stjórni ríki með friði og dýrri dáð.
13. Hlífðar múr kóngur klárikirkju Drottins að er; hans á hvörju ári heiður vaxandi fer; þökkum nú þessa náð og biðjum hans herradómi haldist sú tign og sómi æ meðan lifir á láð.
14. Vorum lands herrum líkaláttu nú, Drottinn minn, aukast þá ástgjöf ríka fyr anda kraftinn þinn, rétt dæmið rækja best, óráð vanda að aga til æru guðhræddra draga, hefta svo hneykslin flest.
15. Gef þeim guðhræðslu andasem girnast hér sýsluráð og vita að greiða úr vanda; veittu oss öllum náð að elska andlegt vald svo að samráða verði og sektir ekki herði; hlýðnin best greiðir gjald.
16. Leys þá af lastabandi,líknsami Jesú minn, sem dró sá forni fjandi í fjötur stórglæpa inn, herðandi hug og sinn, og líka þá sem líða langa hugraun og kvíða, kenni þeir kærleik þinn.
17. Græði meinlæti mannamiskunn þín, Jesú trúr, leggi oss lækning sanna, leysi svo eymdum úr Guðs orða kraftur klár. Sorgfullum sé nú þetta sannlega allt hið rétta fagnaðar frelsis ár.
18. Móðurlaus börn eg meina,mildur Guð, annist þú og ekkjur sem halda hreina hreinlífis dyggð og trú; vanfærum veittu lið sem standa í burðar stríði styrk svo það vel líði svo skaplega skiljist við.
19. Orð Guðs endurbætiárgang til sjós og lands svo vér með lítillæti lofum þá nafnið hans sem að oss lífið lér og frelsti í óári af því dauðans fári sem margur hreppti hér.
20. Heilagur andi hrærihjörtun vor öll í senn að skynja skaparinn kæri og skoða þá teiknin enn sem að oss sýna bert; þú hótar hefnd og pínu þeim hafna orði þínu ef ekki er að því gjört.
21. Nýja þú nú vort sinni,náðugur Drottinn Guð, miskunn að þakka þinni þvílíka hjálparstoð; fórn er þér bænin best; kristni þín öll í einu offri þér hjarta hreinu, lát oss vorn bæta brest.
22. Undir rót illra manna,ótrú svo heftist bráð sentu þeim iðran sanna og sæta Guðs anda náð sem að oss vilja verst, láttu þá vakna verða, vitja svo þeirra gjörða, að leggja af lýtin flest.
23. Gef oss dýrðlegan dauða,Drottinn Guð, nær það sker að sú ending nauða yfir oss fellur hér, vér séum búnir við og höfum þá hindran öngva um hlið til lífs það þröngva að halda í himna frið.
24. Upprisu einninn fagnaallir guðhræddir menn; lofgjörð þar mesta magna, má það oss gleðja enn að höfuð vort Jesús er; limafestingin fróma því fylgir öll með sóma, sú honum hlýddi hér.
25. Sigurvegarinn sæti,sonur Guðs dyggðaklár, brestinn vorn allan bæti og blessi nú þetta ár, sinn flokk í heimi hér, með föður og frægstum anda, fegurst lof allra handa samhuga syngjum þér. Amen. (Vísnabók Guðbrands 1612; útg. 2000, bls. 119–121) |