A 172 - XCI. sálmur. Qui habitat. Kennir að setja trú og traust til Guðs í stórum plágum eða öðrum háskasemdum

XCI. sálmur. Qui habitat. Kennir að setja trú og traust til Guðs í stórum plágum eða öðrum háskasemdum
Má syngja svo sem: Frá mönnum

Hvör sem að reisir hæga byggð
hæsta Guðs skjóli undir
í geymslu drottins og gleymir hryggð
gefur sig allar stundir.
Sá talar við Guð: Þú tókst við mér,
treysta vil eg því gjarnan þér
og unna á allar lundir.

Vel mun og drottinn vernda þig
fyrir vélum allra handa.
Þó skaðlig plága sýni sig
sís mun þér kunna að granda.
Hans vængjaskjól svo hlífir hér,
í hvörri neyð hann sendir þér
sinn skjöld og sannleiks anda.

Hvað þig á nóttu hrella vill
hræðast skaltu það eigi
og þó að fljúgi örskot ill
yfir á björtum degi
hvörki skaða þig myrkra mein
*né miðdegis plága nein,
sannlega eg það segi.

Og þó að falli þúshund lið
þér til vinstri handar
og tíu þúshund á hægri hlið
háski þér enginn grandar.
Ómildra sjá munt syndagjöld,
sárliga hefnd og skaðligt hald,
þá kvelja illir andar.

Af því þú treystir efunarlaust
uppá drottins mildi
*athvarfið þitt og einkatraust
er undir hans hlífðarskildi.
Hvörki snertir þá hefndin sú
heimili þitt eða börn né hjú.
Það allt hann vernda vildi.

Englum sínum hann setti boð
að sjá til þín og leiða,
á vegum þínum þér veita stoð
og *venda öllu til greiða.
Þeir bera þig hægt á höndum sín
svo hvörgi náir fætur þín
á minnsta steini að meiða.

Þó yfirgangir þú orma þá
er eitri blésu að vanda
fóttroða skaltu skaðlaust þá,
þeir skulu þér öngvir granda.
Drekar og leon með grimmdar grein
gjöra þér aldrei nökkurt mein
ef stöðugur vilt þú standa.

Af því hann langar mjög til mín
og mitt nafn gjörla kenndi
skal eg hann leysa af skaða og pín
og skýla með verndarhendi,
bænheyra hann og hjálpa í neyð,
hönum vil eg unna sælan deyð
svo lífið með æru endi.

Lífdaga hans eg lengja skal
og láta þá ei brátt þrjóta.
Hjá mér upp í himnasal
hann skal sælu njóta.
Þar sýni eg hönum mitt hjálparráð
með hjartans gleði og allri náð
svo umbun fái hann fljóta.

Á himni og jörðu heiður og dýrð
sé hæstum föður að vanda,
hans syninum ljúfum líka skýrð
og lofgjörð allra handa
ævinliga sú aldrei dvín,
aukist lof og virðing þín
með heiðran heilags anda.