Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 064 - Annar lofsöngur. Um gagn og ávöxt pínunnar KristíFyrsta ljóðlína:Spámenn helgir hafa spáð
Höfundur:Michael Weiße
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). bls.xliij-v–xliiij-r
Viðm.ártal:≈ 1575
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Sálmurinn er þýðing á þýskum sálmi eftir Michael Weisse „Die Propheten han prophezeit“. Er hann hér þýddur erindi til erindis en fyrsta erindi hans á þýsku er þannig:
„Die Propheten han prophezeit und geschrieben vor langer Zeit, wie Jesus leiden würd’ und auf sich laden unser Bürd“. Lagboði er hér „Vexilla regis“. Sálmurinn er einnig í 1619, bl. 42, og er lagboði hans þar „Dagur og ljós“. (PEÓl: „Upptök sálma og sálmalaga í Lútherskum sið á Íslandi.“ Árbók Háskóla Íslands háskólaárið 1923–1924. Fylgirit. Reykjavík 1924, bls. 91–92) Annar lofsöngur. Um gagn og ávöxt pínunnar
Kristí
Má syngja eins og: Verilla regis. 1. Spámenn helgir hafa spáð,hvað fyrir löngu allt er skráð, að Kristur* fyrir oss fórnast skal og frelsa oss með sinni kvöl.
2. Það hafa þeir í anda séðáður en holdliga slíkt var skeð. Allt vort ranglæti er á hann lagt, Esajas svo hefur sagt.
3. Atburður sá gekk yfir von,ei sparði Guð sinn hjartans son. Lét hann fyrir oss líða kvöl, lausnari vor það þoldi vel.
4. Undir Guðs reiði vorum vér,sem villtir sauðir tapaðer. Son hans fyrir oss særður var sálum vorum til lækningar.
5. Fyrir hans blóði bifaðist jörð,brast víða sundur hellan hörð. Sólarbirta varð alls engen, opnast grafir og lifna menn.
6. Sem herrann býður, hörmum oss,heldur en það hann dó á kross. Vér aumar skepnur erum víst efni og sök sem píndi Krist.
7. Þann hæsta biskup höfum vær,hver allar syndir af oss þvær. Vist og dýrð himna veitir sá, við hann því enginn jafnast má.
8. Hvorki kálfa né hafra blóðhæfði að sætta oss við Guð. Sitt blóð fyrir oss út gaf hann, eilífa kvittan þar með fann.
9. Sá einn kennimann eilífurer með Guðs eiði staðfestur, andliga svöngum saðning fékk, sem fyrr gjörði Melchizedech.**
10. Þann hæsta prest vér þurftum fá,þeim dauðinn aldrei granda má. Sjálfheilagur og syndalaus var, sem þó vorn veikleik á sér bar.
11. Kriste, Dauði þinn kröftugekvittun mót vorum syndum sé. Þín dýrust fórn við föðurinn friði alltíð oss kristna menn. * Máð í 1589, greinilega „Kristur“ í 1619. ** Er líka stafsett svona í 1619. |
