Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Norðan frá hafiFyrsta ljóðlína:Man ég einum mosasteini grænum
Höfundur:Guðmundur Guðmundsson skólaskáld
bls.245-246
Viðm.ártal:≈ 0
1. Man ég einum mosasteini grænumundir seinast sáumst við, — sólin skein um lágnættið. 2. Hún á öldum íshafs köldum reistiglóðrauð tjöldin guðvefjar, gylltan skjöld og hjálm hún bar. 3. Djúpið svarta sveipað skarti glóði,okkar hjarta' og huga vann himins bjarta valkyrjan. 4. Okkur báðum björtum spáði hún dögum,yfir láð og lög hún bar lengi þráðu vonirnar. 5. Lögðu' á flótta frá oss ótti' og kvíðifelldi hljótt á hárin mín heilög nóttin tárin sín. 6. Hana grunað hafa mun, að stundumverður unun elskunnar andlátsstuna gæfunnar. 7. Oft er síðan sól að víði hnigin, —nú er blíði blóminn minn burt með prýði' og ljómann sinn. 8. En á hjarnið ískalt stjarna blikar,svefns er varnar sorg og þrá, — saklaust barn hún minnir á. 9. Þá ég ljóðin læt mér hljóðum svala,sorgaróð ég syng til þín, systirin góða' og vinan mín. |