Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3139)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

Ljóðabréf til Gísla Konráðssonar (Reykjavík 1823)

Fyrsta ljóðlína:Skal ei mál eg minnist þess

Höfundur:Sigurður Breiðfjörð

Heimild:Sigurður Breiðfjörð: Ljóðasafn I.

bls.112–117

Bragarháttur:Ferskeytt – Frumhent

Viðm.ártal:≈ 0

Flokkur:Ljóðabréf

Skal ei mál eg minnist þess,
máls að föngum leita
og Sviðri stála senda vess
sem eg náði heita.

Einföld bragar bónin er
boðin kvæða vinum.
Lukkudagar lýsi þér
líkt og skáldum hinum.

Þó sýna reyni á ljóðum lit
sem lofa forðum gerði,
eg vil meina óðarrit
efnalítið verði.

Ef spyrja frétta ferðu mig,
Fjalars báta sendir,
eg skal sletta þá í þig
því sem næst er hendi.

Seggir eirðu sitt við stand
og sendan feng af guðum.
Marsvín keyrðu menn á land
mjög nær sex hundruðum.

Mikill fjandi á ferðum var
fiska sára keyra.
Fjörustrandir fjölmennar
flutu í klárum dreyra.

Hvali skáru skatnar flein
og skeftum brandi stungu.
Nöldruðu bárur náhljóðs vein,
nötruðu strandir þungu.

Bragnar allir æstu sköll,
að eggja svalli knúnir.
Dvergmál gall í Dofrahöll,
dunuðu fjallabrúnir.

Mörgum snauðum þarft var það
sem þangað Ægir leiddi.
Þeim var dauðum unnið að
eins og maginn beiddi..

10.

Samt hér grátin þjóðin þreyr,
þrautum barin hörðu.
Andarlátinn góði Geir
grafinn var í jörðu.

11.

Honum unna í hverjum stað
hlynir klæða gjörðu.
Hann var kunnur heiðri að
á himni bæði og jörðu.

12.

Höldar senda harmagrát,
hugir bresta vonar.
Fjöllin enduræpa lát
Íslands besta sonar.

13.

Flytur það í fréttum hér
ferðabeima skarinn:
Sýslumaður Öfjörd er
í aðra heima farinn.

14.

Í jökulflóði ferill háll
firða ríka teppti.
Í sömu móðu síra Páll
sál úr líki sleppti.

15.

Eins fékk daga endalykt
og frá vinum skildi
smiður braga, Benedikt,
sem báðum hinum fylgdi.

16.

Þegar í móðu síðast svam
og síst var par að vona,
orti hann ljóð, en enginn nam.
Efnið var þó svona:

17.

Andæpti skáld
upp úr móðu:
Frammi eru feigs götur.
Skilja sköp,
skammt er að landi.
Brosir bakki mót.

18.

Eg nær frétti efni úr brag
af einum, hjá sem stæði,
gat eg sett í ljúflings lag
látins banakvæði.

19.

Suður í Garði til féll tjón
Týrum ungu skjalda.
Sundur barði borða ljón
brimi þrungin alda.

20.

Á mjaldurs veri máttur Hlés
mastrið sundur kreisti.
Ball á skeri bliki trés,
botninn undan leysti.

21.

Bylgjan skall um borðin kát
og bylja harður andi.
Farmenn allir brutu upp bát
og borgið varð að landi.

22.

Fært í letri fréttir þér
fleiri ei getur bagan.
Kominn vetur úti er,
ekki er betri sagan.

23.

Jörðu gleypa frostin frá
fróns á sleipum túnum.
Fannir steypast frónið á,
fjöllin hleypa brúnum.

24.

Snjóa hrynja hengjurnar,
hlaðast kynjum dalir.
Snjóar drynja dísirnar,
dverga stynja salir.

25.

Engu kvíða eigum, þó
auki hríðir baga.
Seggir bíði í sælli ró
sumars blíðu daga.

26.

Af mun hrinda ólundum
og auka lyndið spaka
þá Danir synda drómundum
djarft af strindi klaka.

27.

Þá skal dansa og drekka vín
og dofna sansa vekja.
Nær sumar glansar sólin fín,
sorga fans mun hrekja.

28.

Jörð þá mænir sjálig sól
og sviptir tjaldi löðurs,
þá mun grænum klæðast kjól
kona galdraföðurs.

29.

Þá sjómenn fara suður hér
— settum þar á tímum
eina bara óska eg mér
af Hervarar rímum.

30.

Þann eg sálminn þó til vel,
þundar álma bráðir,
þar sem skálma áttu el
Oddur og Hjálmar báðir.

31.

Veit eg góð þín vísna spjöll
verða um þjóðir slysa
þegar í blóðug boðaföll
byltast jóðin risa.

32.

Hér í brjóta blað eg vinn,
bið þú hljótir gæði.
Læt nú þrjóta þar um sinn
þetta ljóta kvæði.

33.

Um ártal varðar ekki par
eða garð þann byggi.
En saman barði bögurnar
Breiðafjarðar Siggi.