Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 13Um falsvitnin og Kaífas dómBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Foringjar presta fengu
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.15r–16r
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Tón: Jesús Guðs son eingetinn
1. Foringjar presta fengufalsvitni mörg tilsett, fúslega fram að gengu, fullir með svik og prett. Samhljóða urðu eigi uppdiktað margt þó segi. Jesús þá þagði slétt.
2. Lærðu, ef lygum mætir,lífsreglu, sál mín, hér: Með forsi og þjóst ei þrætir, þrálega so til ber, hógvær þögn heiftir stillir, heimskorður sannleik spillir oft fyrir sjálfum sér.
3. Hirt aldrei hvað sem gildirað hætta á ósatt mál, hvört verja eða sækja vildir, verður það mörgum tál. Munnur, sá löngum lýgur, frá lukku og blessun hnígur, hann deyðir sína sál.
4. Sannleiksvitni þó segisekan mig Guði hjá óttast þarf eg nú eigi, afsökun hef eg þá: Ljúgvotta lygi megna leið Jesús minna vegna, klögun mig frelsti frá.
5. Kaífas frétti fyrsturfalsklega herrann að sjálfur hvört sé hann Kristur og so enn framar kvað: Við sannan Guð þig eg særi, ef sonur hans ertu hinn kæri segðu oss satt um það.
6. Jesús játar að stundu,jafnframt því so nam tjá, son mannsins sjá þeir mundu sitja þaðan í frá til kraftarins hægri handar og hér eftir komanda skærasta skýi á.
7. Kennimann reif sín klæði,kvað: Slíkt guðlöstun er. Aðspyr með ógnabræði: Um það hvað haldi þér? Allt ráðið undir tekur: Er hann víst dauðasekur, soddan samþykkjum vér.
8. Jesús ei ansa hirtiáður þá logið var en Guðs nafn gjarnan virti, gaf því Kaífas svar. Lygð heims þó lítið sætir, lausnarans dæmis gætir, leita Guðs lofdýrðar.
9. Hygg að og herm hið sannahvönær sem til er reynt, hræðst ei hótanir manna, halt þinni játning beint. Gæt vel að geymir þetta, Guðs orð og trúna rétta meðkenndu ljóst og leynt.
10. Kaífas lögsögn leiðalært hafa margir enn. Hvað sem höfðingjar beiða hinir álykta senn, vinskap sig villa láta, viljandi röngu játa. Forðist það frómir menn.
11. Sú er mín huggun samasem þín var, Jesú minn, krossinn þá að vill ama, ofsókn og hörmung stinn. Hjá þinni hægri hendi, hér þó nú lífið endi, fagnaðarnægð eg finn.
12. Þér til guðlöstun lagðiljúgandi kennimann, dauðasekan þig sagði. Sannlega úrskurð þann átti eg að heyra heldur, hart með réttu sakfelldur, víst eg nóg til þess vann.
13. Andlegt vald einum rómiúrskurðar dauðann þér. Drottinn í náðardómi dæmir því lífið mér. Þakka eg elsku þinni, þú keyptir sálu minni fríun og frelsi hér. Athugagreinar
Amen
(Sjá Passíusálmar 1996, bls. 74–79) |
