Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 1Passíusálmar
PASSÍUSÁLMAR
Bálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Upp, upp mín sál og allt mitt geð
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.2r–3r
Viðm.ártal:≈ 1650
Skýringar
Með hymnalag
Innleiðslan 1. Upp, upp mín sál og allt mitt geð,upp mitt hjarta og rómur með, hugur og tunga hjálpi til, herrans pínu eg minnast vil.
2. Sankti Páll skipar skyldu þá,skulum vér allir jörðu á kunngjöra þá kvöl og dapran deyð sem drottinn fyrir oss auma leið.
3. Ljúfan Jesúm til lausnar mérlangaði víst að deyja hér. Mig skyldi og lysta að minnast þess mínum drottni til þakklætess.
4. Innra mig loksins angrið sker,æ, hvað er lítil rækt í mér. Jesús er kvalinn í minn stað, of sjaldan hef eg minnst á það.
5. Sál mín, skoðum þá sætu fórnsem hefur oss við Guð, drottin vórn, fordæmda aftur forlíkað. Fögnuður er að hugsa um það.
6. Hvað stillir betur hjartans bölen heilög drottins pína og kvöl? Hvað heftir framar hneyksli og synd en herrans Jesú blóðug mynd?
7. Hvar fær þú glöggvar, sál mín, séðsanna Guðs ástar hjartageð, sem faðir gæskunnar fékk til mín, framar en hér í Jesú pín?
8. Ó, Jesú, gef þinn anda mér,allt svo verði til dýrðar þér uppteiknað, sungið, sagt og téð, síðan þess aðrir njóti með. Textinn
9. Að liðinni máltíð lofsönginnlas sínum föður Jesús minn. Síðasta kvöldið seint það var, sungu með hans lærisveinar.
10. Guðs sonur, sá sem sannleiksráðsjálfur átti á himni og láð, þáði sitt brauð með þakkargjörð þegar hann umgekkst hér á jörð.
11. Þurfamaður ert þú, mín sál,þiggur af drottni sérhvört mál fæðu þína og fóstrið allt. Fyrir það honum þakka skalt.
12. Illum þræl er það eilíf smánef hann þiggur so herrans lán drambsamlega og dreissar sig. Drottinn geymi frá slíku mig.
13. Eftir þann söng en ekki fyrút gekk Jesús um hússins dyr. Að hans siðvenju er það skeð, til Olíufjallsins ganga réð.
14. Lausnarans venju lær og halt,lofa þinn Guð og dýrka skalt. Bænarlaus aldrei byrjuð sé burtför af þínu heimile.
15. Yfir um Kedrons breiðan bekkblessaður þá með sveinum gekk. Sá lækur nafn af sorta ber. Sýnir það góðan lærdóm mér.
16. Yfir hörmungar er mín leiðæ meðan varir lífsins skeið. Undan gekk Jesús, eftir ég á þann að feta raunaveg.
17. Horfi eg nú í huga mér,herra minn Jesú, eftir þér. Dásamleg eru dæmin þín, dreg eg þau gjarnan heim til mín.
18. Þú vildir ekki upphlaup hartyrði þegar þú gripinn vart. Út í grasgarðinn gekkstu því, gafst þig í manna hendur frí.
19. Af því læri eg að elska ei frekteigin gagn mitt so friður og spekt þess vegna raskist, þér er kært þolinmæði og geð hógvært.
20. Sorgandi gekkstu sagða leið,særði þitt hjarta kvöl og neyð. Hlæjandi glæpa hljóp eg stig, hefur þú borgað fyrir mig.
21. Vort líf er grasgarðsganga rétt.Gröfin er öllum takmark sett. Syndugra leið ei leik þér að, lendir hún víst í kvalastað.
22. Iðrunartárin ættu voröll hér að væta lífsins spor. Gegnum dauðann með gleði og lyst göngum vér þá í himnavist.
23. Þá Jesús nú á veginum varvið postulana hann ræddi þar, henda mundi þá hrösun fljót. Harðlega Pétur þrætti á mót.
24. Frelsarinn Jesús fyrir sérþá fall og hrösun er búin mér. Hann veit og líka lækning þá sem leysa kann mig sorgum frá.
25. Aldrei, kvað Pétur, ætla egá þér hneykslast á nokkurn veg þó allir frá þér falli nú. Fullkomleg var hans lofun sú.
26. Sú von er bæði völt og myrkað voga freklega á holdsins styrk. Án Guðs náðar er allt vort traust óstöðugt, veikt og hjálparlaust.
27. Gef mér, Jesú, að gá að því,glaskeri ber eg minn fésjóð í. Viðvörun þína virði eg mest, veikleika holdsins sér þú best. Athugagreinar
Sjá einnig: Passíusálmar 1996, bls. 22–27.
17.1 í vantar í handriti. |
