A 35 - Deus noster refugium. Sálm. xlvi. Um þakkargjörð | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

A 35 - Deus noster refugium. Sálm. xlvi. Um þakkargjörð

Fyrsta ljóðlína:Vor Guð hann er svo voldugt skjól
Höfundur:Marteinn Lúther
bls.37
Bragarháttur:Níu línur (tvíliður+) fer- og þríkvætt:aBaBccddO
Viðm.ártal:≈ 1550
Tímasetning:1555
Flokkur:Sálmar

Skýringar

Fyrirsögnin er upphafsorð latnesku þýðingar 46. Davíðssálms, sem Lúther yrkir út af sálminn, Ein feste Burg ist unser Gott, árið 1529. 

Hefur hann verið nefndur „Baráttusöngur siðbótarinnar“. Marteinn biskup Einarsson virðist hafa farið eftir hinni dönsku þýðingu, Vor Gud han er saa fast en Borg, sem prentaður er í Malmösalmebogen 1533. Þó fellir Marteinn niður síðasta erindið svo að í þýðingu hans eru erindin aðeins þrjú. Þýðingin finnst ekki annars staðar. Guðbrandur notar aðra þýðingu í Sálmabókum sínum   MEIRA ↲


Deus noster refugium. Sálm. XLVI. Um þakkargjörð


1.
Vor Guð hann er svo voldugt skjól,
verja fyrir oss og skjöldur.
Hann leysir oss, sú líknarsól,
frá langri nauð oss heldur.
Sá gamli grimmi óvin
grípur hann allt til sín,
makt og margan prett
móti oss hefur til sett,
á jörðu er ekki hans líki.
2.
Vor eigin makt er einskis verð,
allir verðum snart unnir.
Styrk hönd fyrir oss í stríð er gjörð,
stoltir þeir verða bundnir.
Kannt þú hann kenna hér,
Kristur hann heiter,
Drottinn allsherjar,
í dýrð einn Guð hann er,
hann skal sigurinn halda.
3.
Þó veröldin djöfla væri full
og vildi oss alla gleypa
óttunst vér ekki allt það krull,
að öngu verður sú sneypa.
Þó heimsins höfðingi hér
harðlega ybbi sér
getur hann gjört ei prett
því Guð hefur dæmt hann rétt,
eitt Guðs orð getur hann bundið.

Finis


Athugagreinar

2.4 stoltir: hinir hrokafullu.

2.3 krull: rugl.