Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 34 - Nisi quia. Psalm. CXXIIII. Um þakkargjörðFyrsta ljóðlína:Ef Guð væri ekki með oss nú
Höfundur:Marteinn Lúther
Þýðandi:Marteinn Einarsson biskup
Heimild:Sálmakver Marteins Einarssonar. bls.36
Viðm.ártal:≈ 1550
Tímasetning:1555
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Fyrirsögnin er upphafsorð 124. Davíðssálms á latínu en Lúther orti þennan sálm út af honum, War
Gott nicht mit uns diese Zeit. Sálmur Lúthers er þrjú vers. Marteinn biskup hefur farið eftir
hinni dönsku þýðingu, Var Gud ikke med os denne Tid, enda lofgerðarversið í lokin
tekið þaðan með. Þýðingin finnst ekki annars staðar. Í Sálmabók 1589 er sálmur þessi í tveimur gerðum. Sá fyrri (nr. 177) er þrjú vers, Væri nú Guð oss eigi hjá, Ísrael segja mætti. Síðan er Sami sálmur með öðrum hætti: Ef Guð er oss ei sjálfur hjá (nr. 178). Nisi quia. Sálm. CXXIIII.
Um þakkargjörð
1. Ef Guð væri ekki með oss núÍsrael mun þá segja: Ef Guð væri ekki með oss nú af ótta mundum þegja, að nú Guðs fólk með eymdum fer því allir til vor þrengja nær, þeir ætla oss að deyja.
2. Reiðin er nú rík af þeim,þeir rísa á mót oss illa að svelgja, gleypa og sækja heim og síðan lífi spilla. Veitt er nú yfir oss vatnsins flóð og veltunst svo í hörðum móð af ofurmakt uppfylla.
3. Lofum vér Guð sem leysti oss frásvo leiðu þeirra valdi sem að einn fugl í snöru lá svo erum vér úr haldi. Vor snara brast, vér yrðum frí, vor Guð sjálfur hann olli því sem skapaði allar aldir.
4. Heiðrum Guð föður himnum á,hann lætur sig það kalla. Hann miðli oss sinni miskunn svo vér mættum ekki falla. Hans son skal líka heiðran fá héðan í frá að eilífu og helgum anda ei halla. Athugagreinar
4.7 ei halla: víkja ekki frá.
|
