SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 326 - Einn kristilegur bænarsálmur í alls kyns neyð, sorg og mótgangi og svo sóttarsæng fyrir þeim sjúka að syngjaFyrsta ljóðlína:Minn sæti Jesús, sanni Guð
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). Viðm.ártal:≈ 0
Einn
kristilegur bænarsálmur í alls kyns neyð, sorg og mótgangi
og svo sóttarsæng fyrir þeim sjúka að syngjaMeð það lag: Faðir vor. D. Justus Jonas 1. Minn
sæti Jesús, sanni Guð,sjá mig nú hér í efstu neyð. Eins sem þá fyrr eg getinn var og í lífi mig móðir bar. Einn varst þú, Guð minn, öflug hlíf og alla stund mitt ljós og líf.
2. Þá
mig í fyrstu móðir barí mestu hryggð og kvölum var. Af lífi hennar leystir mig, líknsami Guð, svo beiði eg þig nú styðji mig þín hjálparhönd sem hefur þú gjört á þeirri stund.
3. Minn
Guð ertu frá fyrsta dag.Fæðing mín var mest eymdarlag. Þá var eg lagður þér í skaut þegar eg skírn í fyrstu hlaut. Þá mjólk veitti mér móðurbrjóst mig huggaðir og hjá mér stóðst.
4. Þá
alnar hár eg orðinn eröngva björg kunni veita mér, uppheldi, vernd og hjálpin mín, Herra Jesú, var miskunn þín. Í kvöl minni því kalla eg nú, Kriste, á þig með hug og trú.
5. Sem
veittir fyrstu fæðing lið,fullting þitt haldi mér aðra við. Skírnarfæðing fullenda nú, fyrir kross og dauða verður sú, í þeirri fæðing þjást eg hér, þreyr hold og önd mín eftir þér. |