A 218 - Bæn og þakkargjörð fyrir Guðs orð

Bæn og þakkargjörð fyrir Guðs orð
[Nótur]

Ó, Herra Guð, þín helgu boð,
hulist nú lengi hafa.
Vér sönnum það af sjálfs þíns náð,
sem sankti Páll réð skrifa,
og aðrir feður, einninn meður,
af þínum guðdóms munni.
Öll kristin þjóð þér þakkar glöð,
að þann tíma lifa kunni.

Með röksemd þér það auglýst er
sem allir menn mega líta.
Ó, Guð mun sjá og aumka þá
sem enn vilja þér neita.
Meta því ei boð manna meir,
sem mega þá frelsa eigi.
Gef orðin þín sem opna skin
að eilífu svo ei deyi.

Ef kristinn þú vilt vera nú
vel skyldir í fyrstu trúa.
Með von og ást skalt efalaust
alleina hug þínum snúa,
að Jesú Krist og elsku víst,
á náunganum hafa,
samvisku frið hreint hjarta með,
hvað ei kann skepna nein gefa.

Þín orðin hrein, Herra, allein,
oss hlífa við öllum voða.
Sannleystur er sá treystir þér,
svo enginn kann hann að skaða.
Krists orð og lið þó keppist við
keisari og páfi að hata,
þeir Guði í gegn þá þrýtur megn,
þitt kyrrt þeir orðið láta.

Herra vor Guð úr hæstri neyð
hjálpa þeim að sér snúi,
sem orðið þitt óvirða títt
og ei læra svo að því trúi.
Þeir segja slétt það vera órétt
þó lesi það ei né heyri.
Í heimi hér því ekki er
æði djöfuls mein nein meiri.

Eg trúi traust að efalaust
er allt hvað postular skrifa.
Allt hitt forgár, þín orðin klár
ein ævinligana blífa,
vald, vit með þjóst villt eður ljóst,
þó véli, neiti, á stríði.
Ef ei hér snýst er eitt það víst,
eilífa kvöl fá um síðir.

Minn Guð þú ert, því er mér bert,
að andlát muni minn góði.
Þar með af kvöl oss kristna vel
kvittaðir með þínu blóði.
Allir nú vér það þökkum þér
og þína biðjum mildi,
fyrir sál og líf, vor heill og hlíf
þér sé og vera vildir.

Minn Herra Krist, þú verndar víst
og villt þeim aldrei týna.
Af hug og trú sem hlýðin hjú
rétt halda kenning þína.
Sælu þeir þá þér hljóta hjá,
hver án enda mun vara.
Þig, Guð minn, bið með gleði og frið,
gef mér af heiminum fara.